10 wynalazków z czasów II wojny światowej, z których wciąż korzystamy

Ten wynalazek umożlia podróżowanie samolotem na bardzo dużych wysokościach. Bez niego trudno sobie wyobrazić późniejszy rozwój lotnictwa pasażerskiego.

Na zdjęciu wnętrze kabiny ciśnieniowej bombowca B-29.

Fot. Wikimedia Commons

Już sama nazwa tego przedmiotu jest ciekawa. Po angielsku nazywa się "jerrycan", czyli puszka Jerry'ego. Kim był Jerry? Wynalazcą? Nie! "Jerries" to określenie Niemców używane przez żołnierzy USA. Dlatego nasz kanister to "jerrycan", czyli niemiecka puszka. Oryginalna niemiecka nazwa to "Wehrmachtskanister" czyli kanister sił zbrojnych.

Fot. Wikimedia Commons

Choć nie mówi się o tym tak często, najważniejszą bronią podczas wojny jest zawsze dostęp do zasobów, szczególnie tak cennych jak ropa natowa, czy guma, służące do produkcji i uruchamiania sprzętu.

Rozwijanie prac nad tworzywami szutcznymi miało pomóc przede wszystkim Luftwaffe, jednak po wojnie ta technologia przysłużyła się przemysłowi cywilnemu.

Źródło: Wikimedia Commons

Na zdjęciu Heinkel He 162.

Fot. Wikimedia Commons

"Oboe", po polsku "obój", to skrótowa nazwa brytyjskiego systemu służącego do naprowadzania bombowców. Skrót rozwija się jako Observer Bombing Over Enemy.

Składał się z dwóch połączonych i zsynchronizowanych radiolatarni o zasięgu 400 km. System został wykorzystany podczas brytyjskich nalotów na niemieckie miasta (na zdjęciu Kolonia).

Obecnie powszechny system nawigacyjny ILS, z którego korzystają samoloty pasażerskie, jest "dzieckiem" tej technologii.

Fot. Wikimedia Commons

Pierwsze urządzenia do badania otoczenia z użyciem fal radiowych pojawiły się na początku XX wieku. Eksperymentowali z nimi naukowcy w wielu krajach. Jednak wyścig zbrojeń podczas II wojny światowej znacznie przyspieszył ten wyścig.

Pierwszy system radarowy powstał w Wielkiej Brytanii, jednak bardzo szybko swoja technologię w tym zakresie rozwinęli także Niemcy korzystając z niego przy budowie obrony przeciwlotniczej.

Dziś bez sytemów radarowych trudno wyobrazić sobie komunikację powietrzną i morską. Radary pomagają także naukowcom w badaniech.

Na zdjęciu antena jednego z pierwszych amerykańskich radarów z lat 30-tych.

Źródło: Wikimedia Commons

Jako pierwszy opisał ją jeszcze w 1897 roku francuski lekarz Ernest Duchesne. Co ciekawe, on sam zmarł na gruźlicę, którą mógłby wyleczyć właście penicyliną, gdyby doprowadził swoje badania trochę dalej.

Dopiero 30 lat później badania Alexandra Felminga, Howarda Waltera Floreya oraz Ernsta Borisa Chaina (na zdjęciu) doprowadziły do wyizolowania składnika czynnego, który okazał się skuteczną bronią w walce z mikrobami. Panowie za swoje odkrycie otrzymali Nagrodę Nobla w 1945 roku, a medycyna otrzymała potężne narzędzie do walki z chorobami.

Co ma z tym wspólnego wojna? Amerykański US War Production Board, odpowiedzialny za zaopatrzenie armii, umożliwił stworzenie linii masowej produkcji penicyliny. Bez jego zaangażowania nie udałoby się znaleźć środków na masową produkcję. W 1945 roku była ona już dostępna dla cywili i żołnierzy.

Fot. Wikimedia Commons

To pierwszy udany pocisk napędzany silnikiem rakietowym. Jego twórcą był Wernher von Braun, niemiecki naukowiec, który po II wojnie światowej oddał się w ręce Amerykanów. Ci bardzo chętnie skorzystali z jego umiejętności włączając go do programu kosmicznego. Von Braun opracował między innymi rakietę, która wyniosła pierwszego sztucznego satelitę w kosmos. Jego dzieckiem będzie także rakieta Saturn V, która umożliwiła USA lądowanie na Księżycu.

Fot. Wikimedia Commons

Oczywiście tutaj historia zaczyna się jeszcze wcześniej, wraz z badaniami Marii Curie-Skłodowskiej nad promieniotwórczością.

Jednak czas II wojny światowej przyniósł znaczne przyspieszenie prac nad energetyką jądrową. Nie chodziło jednak o tanią i czystą energię, a o broń masowej zagłady.

Wyścig wygrali Amerykanie i jako pierwsi (i jedyni) zrzucili bombę atomową w ramach działań wojennych. Jednak badania nad straszliwą bronią pozwoliły także na rozwój energetyki jądrowej, która (choć wciąż dyskusyjna po katastrofach w Japonii i na Ukrainie) jest uważana za jedną z najefektywniejszych.

Fot. Wikimedia Commons

Wyścig szyfrantów podczas II wojny światowej przyniósł wiele ciekawych osiągnięć techniki.

Jednym z nich był komputer Colossus, używany przez ekipę naukowców z Bletchley Park do łamania niemieckich przekazów kodowanych maszyną Lorenza.

Pierwszy Colossus powstał w 1943 roku, szybko zbudowano jego następcę (na zdjęciu). Oba urządzenia były przełomowe ze względu na możliwość programowania ich czynności.

Bez Colossusów nie byłoby mowy o dzisiejszych komputerach.

Fot. Wikimedia Commons