Królowa Wiktoria była ulubienicą Brytyjczyków. W dzienniku opisała noc poślubną z Albertem
Królowa Wiktoria (1819–1901) rządziła Wielką Brytanią przez 63 lata. Za czasów jej panowania kraj uległ wielu przeobrażeniom. Ograniczono rolę arystokratycznej elity i ukształtowano system mający wyraźne cechy demokracji, w którym rola monarchy jest głównie ceremonialna, taka jak dzisiaj.

- National Geographic
Spis treści:
- Drzewo genealogiczne królowej Wiktorii
- Królowa Wiktoria i książę Albert
- Powrót królowej Wiktorii po śmierci męża
- Dzieci królowej Wiktorii
- Agawa Królowej Wiktorii jako nieoczywiste dziedzictwo
- Królowa Wiktoria – wzrost i inne ciekawostki
Królowa Wiktoria bywa czasem mylona z charakterem ery wiktoriańskiej. Uważa się ją więc za rzekomo skrępowaną przez pruderię i społeczny konwenans. W rzeczywistości monarchini była jednak postacią bardziej złożoną, niż sugerowałby to jej publiczny wizerunek.
Drzewo genealogiczne królowej Wiktorii
Wiktoria nie miała łatwego dzieciństwa. Po wczesnej śmierci swego ojca Edwarda, czwartego syna Jerzego III, większość dziecięcych lat spędziła w izolacji u niemieckiej matki. Miała za towarzystwo jedynie cierpką guwernantkę i kolekcję 132 lalek. Do objęcia tronu przygotowywano ją od najmłodszych lat. Na wieść o swojej przyszłości, miała powiedzieć, że „będzie grzeczna”.
W 1837 r., w wieku 18 lat, przyjmowała koronę z godnością i opanowaniem, które zjednały jej sympatię poddanych. Była stanowcza i asertywna, a przy tym mądra, choć trudno nazwać ją intelektualistką.
Królowa Wiktoria i książę Albert
Królowa Wiktoria była ciepła i zdolna do namiętności. To stało się nader oczywiste, gdy poznała swojego kuzyna, Alberta Saxe-Coburg-Gotha, małoletniego księcia niemieckiego, jej przyszłego męża. Para spotkała się po raz pierwszy w 1836 roku, kiedy książę Albert podróżował z rodzinnych Niemiec do Londynu na 17. urodziny księżniczki Wiktorii. Dopiero dwa i pół roku później królowa pozwoliła sobie zakochać się w nim.
W liście napisanym wkrótce po ich zaręczynach, kiedy Albert na krótko wrócił do Niemiec, napisał do Wiktorii: „Nie muszę ci mówić, że odkąd wyjechaliśmy, wszystkie moje myśli były z tobą w Windsorze i że twój obraz wypełnia całą moją duszę. Nawet w snach nie wyobrażałam sobie, że znajdę na ziemi tyle miłości”.
Wiktoria pisała peany na temat ukochanego nie tylko w listach, ale również w dzienniku: „Szeroki w ramionach i o pięknej talii. Jest doskonałością w każdym calu – w urodzie, we wszystkim”. Po nocy poślubnej zanotowała: „Niewiele spaliśmy”.
Jak większość par, Wiktoria i Albert również się kłócili. Królowa miała skłonność do napadów złości. Przez jej skrajne wahania nastroju niektórzy historycy twierdzą, że mogła odziedziczyć „szaleństwo” swojego dziadka, Jerzego III.

Niespodziewana śmierć Alberta w 1861 r. stała się punktem zwrotnym w życiu Wiktorii. Królowa postanowiła do końca życia nosić wdowią czerń. Nad każdym łóżkiem, w którym spała, wieszała portret Alberta na łożu śmierci. Wycofała się też z życia publicznego, co wywołało znaczący, choć przejściowy, spadek jej popularności. Zapewne nie pomogły jej pogłoski o niestosownej zażyłości ze szkockim służącym Johnem Brownem, którego pukiel włosów złożono do jej trumny.
Powrót królowej Wiktorii po śmierci męża
Królowa Wiktoria powróciła do życia publicznego w połowie lat 70. XIX w., głównie dzięki troskliwej opiece premiera Benjamina Disraelego. To jeden z 10 premierów, których kadencja przypadła na okres jej panowania. Niektórzy z nich cieszyli się przychylnością monarchini, jak np. sympatyczny lord Melbourne, który wziął ją pod rękę w momencie jej wstąpienia na tron. Inni, zwłaszcza William Gladstone, byli nielubiani.
Pomijając osobiste preferencje, Wiktoria starała się pozostać ponad polityką partyjną, tak jak współcześni monarchowie brytyjscy. Dla nich ona i Albert w dużej mierze stali się wzorami obowiązku i dyskrecji. W oczach uwielbiających ją Brytyjczyków pozostała nieskazitelnym uosobieniem narodowej wielkości, fetowanym z okazji złotego i diamentowego jubileuszu w 1887 i 1897 r. Oraz opłakiwanym w chwili śmierci w 1901 r., podczas pogrzebowej ceremonii zorganizowanej z niezwykłym rozmachem.
Dzieci królowej Wiktorii
Macierzyństwo było tym, czego się bała i co chciała odłożyć na później. Mimo to, nie mając pojęcia o zapobieganiu ciąży, królowa Wiktoria wydała na świat dziewięcioro dzieci. Pięć dziewcząt i czterech chłopców. Najmłodsze i najstarsze dzieliło 17 lat różnicy. Cała gromadka to:
- Wiktoria Adelajda Maria Ludwika, księżniczka królewska, żona Fryderyka III Hohenzollerna, cesarza Niemiec;
- Edward VII, król Wielkiej Brytanii;
- Alicja Maud Maria, żona Ludwika IV, wielkiego księcia Hesji;
- Alfred Ernest Albert, książę sasko-koburski i Gotha;
- Helena Augusta Wiktoria, żona księcia Chrystiana ze Szlezwika-Holsztynu;
- Ludwika Karolina Alberta, żona Johna Campbella, 9. księcia Argyll;
- Artur Wilhelm Patryk Albert, książę Connaught i Strathearn;
- Leopold Jerzy Duncan Albert, książę Albany;
- Beatrycze Maria Wiktoria Feodora, żona księcia Henryka Battenberga.
Agawa Królowej Wiktorii jako nieoczywiste dziedzictwo
Do dziś barwne życie królowej Wiktorii inspiruje twórców kinowych i telewizyjnych. W filmie „Powiernik królowej” z 2017 r. w postać Wiktorii wcieliła się Judi Dench. W poprzednich produkcjach monarchinię grały między innymi Jenna Coleman, Emily Blunt czy Kathy Bates.
Słynna królowa doczekała się także upamiętnienia w... botanice. Agawa Królowej Wiktorii to jedna z najbardziej cenionych roślin ozdobnych, która swoje miano zawdzięcza właśnie brytyjskiej monarchini. Pochodząca z pustynnych rejonów północnego Meksyku, roślina ta została odkryta przez europejskich botaników w XIX wieku, kiedy trwały intensywne badania flory obu Ameryk.
W XIX wieku agawa zyskała popularność w ogrodach botanicznych i oranżeriach Wielkiej Brytanii, będąc symbolem prestiżu i egzotyki. Nadanie jej nazwy na cześć królowej Wiktorii dodatkowo podniosło jej status, wpisując ją w kanon wiktoriańskiej estetyki, która ceniła harmonię i symetrię w sztuce ogrodowej. I rzeczywiście, Agawa Królowej Wiktorii wyróżnia się niezwykle symetrycznym ułożeniem liści, tworzących gęstą rozetę. Jej liście są sztywne, ciemnozielone, z białymi, kontrastującymi krawędziami, co nadaje jej niezwykłej elegancji.
Królowa Wiktoria – wzrost i inne ciekawostki
Królowa Wiktoria mierzyła zaledwie 152 cm wzrostu, co czyniło ją jedną z najniższych monarchiń w historii. Co jeszcze warto o niej wiedzieć? Oto najbardziej intrygujące ciekawostki o słynnej królowej:
- Wiktoria była królową Wielkiej Brytanii przez 63 lata i 216 dni (1837–1901). Jej rekord pobiła dopiero królowa Elżbieta II.
- Jej pełne imię brzmiało Alexandrina Victoria. Po objęciu tronu używała drugiego imienia, co było nietypowe dla brytyjskich monarchów.
- To pierwsza brytyjska monarchini mieszkająca w Pałacu Buckingham. Przeniosła się tam w 1837 roku.
- Była też pierwszym brytyjskim monarchą, który używał telegrafu do komunikacji i uczestniczył w fotografii, popularyzując ten wynalazek.
- Królowa Wiktoria bardzo zaangażowana w życie polityczne i często współpracowała z premierami. Podpisała łącznie ponad 2 500 aktów ustawodawczych.
- Była zakochana w Szkocji i często odwiedzała swój zamek Balmoral, który stał się jej ulubioną rezydencją.
Źródło: National Geographic Polska