Obżarstwo to ich drugie imię. Poznaj największych zwierzęcych żarłoków
Żeby żyć, trzeba jeść. Czasem bez opamiętania.
W kwestii zwyczajów żywieniowych zwierząt też mamy do czynienia ze skrajnościami. Są takie stworzenia (np. węże czy gekony), które potrafią wytrzymać bez jedzenia nawet kilka miesięcy (pod warunkiem, że wcześniej się porządnie najadły), a są i takie, które muszą jeść niemal non stop.
Do żerujących przez całą dobę zalicza się ryjówka aksamitna. Ten mały ssak (długość ciała 6–8 cm), powszechnie występujący m.in. w Polsce zjada w ciągu doby co najmniej tyle pokarmu, ile sam waży (czyli 5 do 12 g). Już kilka godzin bez jedzenia może być dla niego śmiertelne. Warto dodać, że ryjówka poluje i żywi się owadami, a zatem w przeciwieństwie do gryzoni uważanych za szkodników jest to zwierzę pożyteczne.
Niebywałym apetytem odznaczają się gąsienice jedwabników. Przez 4–5 tygodni życia gąsienicy masa jej ciała zwiększa się 10 tys. razy. To dlatego, że gąsienica je bez przerwy. Aby wykarmić niedużą hodowlę jedwabników powstałą z 10 g greny (czyli jaj jedwabnika), potrzeba aż 300 kg liści morwy.
Sławę żarłoka ma szarańcza pustynna występująca w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Przez większość czasu owad ten żyje samotnie, odżywia się owocami i zielonymi częściami roślin, nie wyrządzając większych szkód. Jednak co kilka lat łączy się w ogromne stada składające się z miliardów osobników. Tak wielka chmara może w ciągu kilku minut zniszczyć całe pola upraw, zostawiając po sobie nagą ziemię.
1 z 1
bew_01330558_opt
Szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria). (Fot. Nigel Cattlin/BEW)