Niepokojący rytuał ze Sri Lanki i malownicze Maroko. Osobiste TOP 5 ujęć Joanny Mrówki [FOTOGRAF MIESIĄCA]

JM: Postanowiłam wybrać fotografię z Maroka, do którego jeszcze wrócimy, gdyż jest to jeden z moich ulubionych krajów
podróżniczych, w którym byłam dobre kilkanaście razy.

Szczególnie lubię tę fotografię z Chefchauen. W tamtych czasach uwielbiałam prace Alexa Webba i Maroko stanowiło dla mnie pole do ćwiczeń ze światłem i kolorem.

ZOBACZ TEŻ: Dwadzieścia ołtarzy i Jezus w szklanej trumnie. Wielki Tydzień na Sycylii FOTOREPORTAŻ

JM: Sri Lanka. Nie zważając na ogrom traumy, którą przeżywają dzieci, raz w roku odbywa się szczególny rytuał dziękczynny. Podczas hinduistycznej procesji rodzice przekazują swoje maluchy w ręce umartwiających się mężczyzn, którzy zawieszeni na hakach huśtają się nimi przez moment. Ma być to forma podziękowania za otrzymanie potomstwa.

Fotografia ta przypomina mi, że nigdy nie wiadomo co się wydarzy. Miał to być nudny dzień, kiedy w trakcie podróży autobusem zatrzymała nas przechodząca procesja. Nastąpiła natychmiastowa zmiana planów i wyskoczyliśmy z autobusu.

Kilka godzin fotografowania w pełnym słońcu z trójką małych dzieci u boku było wyzwaniem i dość mocnym przeżyciem.

Fotografia została nagrodzona w Wielkim Konkursie Fotograficznym NG w 2015 r.

Indie, Badami. Ulubiona fotografia z Indii - kraju, który określiłabym mianem nieba dla fotografów. Kolory, światło i ludzie którzy uwielbiają być fotografowani.

Cenię w fotografii decydujący moment i tu wszystko udało mi się wyegzekwować jak należy.

JM: Można powiedzieć, że zatoczyliśmy koło i wróciliśmy z powrotem do Broniszowa. W efekcie kilkudziesięciu lat fotografowania, czasu poświęconego na nawiązanie więzi z mieszkańcami tej małej miejscowości zestaw o wielodzietnej rodzinie został dostrzeżony na konkursie BZ WBK Press Foto 2016, a ta fotografia uzyskała tytuł "Zdjęcia Roku".

Na zdjęciu ojciec po powrocie z pracy za granicą na święta do domu, ogląda telewizję ze stęsknionymi dziećmi, które nie odstępują go nawet na krok.

Takich humanistycznych, intymnych i ciepłych fotografii chciałabym sobie życzyć na przyszłość.