W tym artykule:

  1. Babilonia i Babilon
  2. Starożytny Babilon w Biblii
  3. Osiągnięcia Babilończyków
  4. Upadek Babilonu
  5. Babilon w Luwrze
Reklama

Starożytny Babilon to pierwsza i najbardziej niezwykła światowa metropolia. Starożytne miasto, które na długo przed Atenami i Rzymem stało się kosmopolitycznym centrum. Znajdowało się między Eufratem i Tygrysem, na otoczonej gajami palmowymi równinie, 90 kilometrów na południe od Bagdadu.

Babilonia i Babilon

Babilon był stolicą starożytnej Babilonii. Było to państwo położone w Mezopotamii, na terenie obecnego Iraku. Powstało ok. 1894 r. p.n.e.

Babilończycy czerpali z wcześniejszych cywilizacji Sumeru i Akadu. Przez wiele stuleci byli potęgą na Bliskim Wschodzie. Dopiero w 539 p.n.e. Babilonia dostała się we władanie króla Persji.

Starożytny Babilon w Biblii

Biblia opisuje Babilon jako miejsce zepsucia i deprawacji, wszelkich grzechów i niegodziwości. Każda kobieta musiała tam oddawać się przybyszowi z zewnątrz. Natomiast wizja Babilonu w literaturze i sztuce, dopełniona tym, co znaleziono podczas prac archeologicznych, daje jeszcze inny obraz.

Fascynujące cywilizacje starożytnych. Poznajcie ludy Mezopotamii

Największym pragnieniem mieszkańców Mezopotamii było zapanowanie nad przestrzenią. Sumerom nie wystarczyło, że ich świat wytyczały biegi Tygrysu i Eufratu.
Płaskorzeźba asyryjska
Pixabay

Nie ulega wątpliwości, że na uwagę w dziejach miasta zasługują takie postacie, jak:

  • Hammurabi (żył w latach 1792–1740 p.n.e.) – prawodawca pierwszego państwa babilońskiego,
  • sprawiedliwy król Nabuchodonozor (604–562 przed Chrystusem), który zdobył Jerozolimę i zawlókł Hebrajczyków na 60 lat w niewolę babilońską,
  • ostatni władca Babilonu, Baltazar, któremu na ścianie ukazało się menetekel.

Osiągnięcia Babilończyków

Mury obronne Babilonu miały 9 metrów grubości i 18 kilometrów długości. Po obu stronach Eufratu i wzdłuż jego brzegów ciągnęły się wspaniałe bulwary, z których jeden kończył się wysoką na 15 metrów bramą ku czci bogini Isztar. Fasady pałaców zdobiły podobizny lwów, byków i smoków. Tarasowa wieżowa budowla, piętnowana w Starym Testamencie jako ludzka zuchwałość, sięgała 91,5 metrów i miała umożliwiać bogom zstępowanie z nieba na ziemię.

Brama Isztar / fot. Shutterstock

500 lat przed Chrystusem miasto było większe, niż Paryż za Henryka IV w dwa tysiące lat później. Było miastem królewskim i emanowało mądrością Orientu i blaskiem kultury upadłej potęgi Wschodu. Jeszcze Aleksander Wielki chciał z niego uczynić stolicę swego imperium i w rezultacie zmarł właśnie w Babilonie w 323 roku p.n.e.

Miasto w swej legendzie słynie do dziś wieżą „pomieszania języków” i wiszącymi ogrodami, które stanowić miały jeden z cudów świata. Językiem babilońskim mówiono i rozumiano go na obszarze od Persji po Egipt, a używane tu pismo klinowe, będące skomplikowanym systemem sylabicznym pochodzenia sumerskiego, utrzymało się aż do pierwszego stulecia po Chrystusie.

Upadek Babilonu

Zdobycie Babilonu przez władcę Persji, Cyrusa, w 539 roku przed Chrystusem, stanowiło początek końca. Porozpadały się świątynie, mury miejskie, bramy i pałace. Cegły, z których zbudowane było miasto, skruszały na tyle, że zostało po nim znacznie mniej, niż po starożytnym Egipcie.

Jego ruiny odsłonili na początku XX wieku niemieccy archeolodzy, Robert Koldewey i Walter Andrae, którym dalsze badania przerwała I wojna światowa. Wojna w Iraku przyniosła tym cennym stanowiskom archeologicznym nowe zagrożenie – na historycznym terenie amerykańskie wojsko urządziło lądowisko dla śmigłowców, parkowało obok czołgi i wykopało rowy strzeleckie.

Babilon w Luwrze

Przez stulecia Babilon był podziwiany i wyklinany jednocześnie. W 2008 r. Doczekał się monograficznej wystawy w paryskim Luwrze. Stanowiła ona próbę odtworzenia historycznej rzeczywistości tej kolebki cywilizacji. Przy wsparciu Państwowych Muzeów w Berlinie i British Museum w Londynie zgromadzono na niej ponad 400 eksponatów z 13 krajów.

5 największych zagadek świata. Czy kiedykolwiek uda nam się je rozwiązać?

Naukowcy od lat próbują rozwiązać największe tajemnice świata. Odkrycie niewyjaśnionych zjawisk i zagadek ludzkości mogłoby rzucić nowe światło na współczesną naukę, a nawet zmieni...
Jezus Chrystus
Naukowcy od lat zastanawiają się, jak naprawdę wyglądał Jezus Chrystus, fot. Getty Images
Reklama

Dokumentowały one historię miasta od jego założenia do upadku oraz ukazywały rolę Babilonu w świecie europejskiej wyobraźni. Stanowiły próbę ukazania historycznej prawdy i jednocześnie jej powiązań z legendą. Dlatego obok zabytków archeologicznych prezentowano wizje Babilonu w sztuce europejskiej, począwszy od XV wieku.

Reklama
Reklama
Reklama