Europejscy żeglarze z epoki kamienia. 8000 lat temu potrafili dopłynąć do Afryki

Spis treści:

1. Żegluga w epoce kamienia
2. Naukowcy zbadali DNA 9 osób
3. Nowe dowody na migracje pomiędzy Europą a Afryką w epoce kamienia

Historia żeglarstwa sięga czasów prehistorycznych. Jedną z najstarszych łodzi, jaką kiedykolwiek odnaleziono, jest canoe Pesse. Ta pierwotna forma kajaka pochodzi z wczesnego okresu mezolitu i datowanie wykazało, że mogła powstać nawet 10 tys. lat temu. Łódź tę odnaleziono w holenderskiej wsi Pesse, której zawdzięcza swą nazwę.

Żegluga w epoce kamienia

Najstarsze łodzie były wykorzystywane do podróży najczęściej rzekami, aby przemieścić się z jednego miejsca do drugiego, a czasem, żeby zwyczajnie przeprawić się na drugi brzeg. Żegluga morska na większą skalę rozwinęła się w czasach starożytnych. Jednymi z najlepszych żeglarzy w tamtym okresie byli Fenicjanie. Dzięki swoim wybitnym umiejętnościom prowadzili handel w portach Morza Śródziemnego.

Jednak najnowsze odkrycie rzuca zupełnie nowe światło na umiejętności żeglarskie ludzi żyjących w epoce kamienia łupanego. Na łamach czasopisma „Nature” naukowcy opisali badanie DNA prehistorycznych szczątków z Tunezji i północno-wschodniej Algierii. Okazuje się, że osoby te pochodziły z Europy i przypuszczalnie przybyły do Afryki ok. 8000 lat temu.

– Starożytne DNA z regionu Morza Śródziemnego ujawniło dalekosiężne powiązania i transformacje populacji związane z rozprzestrzenianiem się gospodarek produkujących żywność. Jednak, w przeciwieństwie do Europy, dane genetyczne z tej kluczowej transformacji w północnej Afryce są ograniczone i były dostępne tylko z dalekiego zachodniego Maghrebu w Maroku – napisali w swojej pracy naukowcy, którzy pochodzili z USA, Włoch, Tunezji i Francji.

Naukowcy zbadali DNA 9 osób

Badacze przeanalizowali genomy dziewięciu osób, które żyły od późnej epoki kamienia do okresu neolitu. – Co najmniej jedna osoba z Dżebby (Tunezja), datowana na około 8000 lat p.n.e., miała geny, które pochodziły od europejskich łowców-zbieraczy. Prawdopodobnie odzwierciedla to migrację we wczesnym holocenie przez Cieśninę Sycylijską – wyjaśnia Mark Lipson, biolog ewolucyjny z Uniwersytetu Harvarda i główny autor badania.

– Szczególnie uderzające było DNA mężczyzny z Dżebby. Około 6% jego materiału genetycznego było powiązane z europejskimi łowcami-zbieraczami, co sugeruje, że jego przodkowie mieszali się z Europejczykami około 8500 lat temu – tłumaczy. – Kobieta z tego samego stanowiska archeologicznego również wykazywała ślady tego genetycznego związku, wskazując na wczesny kontakt między populacjami po obu stronach Morza Śródziemnego – dodaje Lipson.

Nowe dowody na migracje pomiędzy Europą a Afryką w epoce kamienia

Autorzy podkreślają, że odkrycia archeologiczne od dawna wskazują na interakcje prehistorycznych ludzi w Europie i Afryce Północnej. Chodzi przede wszystkim o podobieństwa w technologii wyrobu narzędzi kamiennych. – Dodatkowym dowodem, który potwierdza tę hipotezę, jest odkrycie obsydianu, szkła wulkanicznego, używanego do wytwarzania narzędzi, w Tunezji. Materiał ten pochodził z Pantellerii, małej włoskiej wyspy znajdującej się w Cieśninie Sycylijskiej – twierdzą badacze. Dodają, że potwierdza to teorię, iż handel i podróże łączyły północne i południowe wybrzeża Morza Śródziemnego.

– Chociaż w Afryce Północnej nie znaleziono żadnych szczątków łodzi z tej epoki, prymitywne statki i canoe znajdowano w różnych miejscach Europy, m.in. we włoskim jeziorze Bracciano. To sugeruje, że wczesne populacje Morza Śródziemnego posiadały umiejętności niezbędne do podróży morskich. Chociaż nie ma bezpośredniego związku między tymi statkami a migracją ludzi, stanowią one dowód na to, że wczesna żegluga istniała – twierdzi prof. Lipson.

Źródło: Nature

Nasz autor

Jakub Rybski

Dziennikarz, miłośnik kina niezależnego, literatury, ramenu, gier wideo i dobrego rocka. Wcześniej związany z telewizją TVN24 i Canal +. Zawodowo nie boi się podejmować żadnego tematu, prywatnie bardzo zainteresowany polityką. Autor bloga na Instagramie "Mini Podróże".