Interesujące znalezisko w Grecji. Archeolodzy odkryli fragment jednego z największych akweduktów
Greccy archeolodzy odnaleźli fragment Akweduktu Hadriana. Badacze twierdzą, że to jedna z największych tego rodzaju konstrukcji z tamtego okresu.
W tym artykule:
- Wykopaliska w starożytnym Tenei
- Archeolodzy odkryli fragment akweduktu z czasów Hadriana
- Badacze odkryli niezwykle rzadki skarb
Zespół greckich naukowców prowadził w ubiegłym roku wykopaliska w starożytnym Tenei. To miasto, które znajduje się niedaleko Koryntu, w środkowej Grecji, na półwyspie Peloponez. Było to jedno z najważniejszych miast regionu. Grecki historyk Strabon wspomina, że znajdowała się tu świątynia Apolla. Legenda głosi, że w Tenei swoje dzieciństwo spędził Edyp.
Wykopaliska w starożytnym Tenei
W 1846 roku w nekropolii należącej do miasta odnaleziono antyczną marmurową rzeźbę przedstawiającą Apolla. Posąg jest datowany 560–550 p.n.e. Mierzy 1,53 m wysokości. Było to jedno z najważniejszych odkryć potwierdzających istnienie i dorobek kulturowy tego starożytnego miasta.
Do listy znalezisk z Tenei dopisać należy ostatnie odkrycie. Badacze odsłonili fragmenty akweduktu, który został wybudowany za czasów rzymskich, podczas panowania cesarza Hadriana. Władał imperium w latach 117–138 n.e. Uczeni twierdzą, że był to jeden z największych kanałów wodociągowych w tamtym okresie.
Archeolodzy odkryli fragment akweduktu z czasów Hadriana
Archeolodzy w oświadczeniu napisali, że odkryte struktury były częścią akweduktu, który doprowadzał wodę z jeziora Stymfalijskiego aż do starożytnego Koryntu. Konstrukcja znajdowała się w pobliżu łaźni, które również zaopatrywała w wodę. Archeolodzy odkopali w sumie ok. 31 metrów antycznego rurociągu.
Na podstawie wstępnych badań badacze ustalili, że ściany akweduktu miały ok. 3,20 metra wysokości. Akwedukty doprowadzały wodę przy wykorzystaniu siły ciążenia ziemskiego. Najczęściej były umieszczone na arkadach poprowadzonych nad rzekami lub nierównościami terenu. Jeden z najstarszych znanych akweduktów został zbudowany na polecenie asyryjskiego króla Sennacheryba. Kanał ten doprowadzał wodę do Niniwy z odległych o 50 kilometrów gór.
W Grecji zachowały się akwedukty na Samos z VI wieku p.n.e. oraz w Koryncie i Atenach z V wieku p.n.e. W czasach starożytnego Rzymu istniała sieć akweduktów, która w II wieku n.e. liczyła aż 420 km.
Bogowie greccy byli wyjątkowo liczni. Badacze sądzą, że w Helladzie czczono blisko 140 takich istot
Panteon greckich bogów jest kojarzony przede wszystkim z bóstwami olimpijskimi. Należy jednak podkreślić, że na przestrzeni wieków Hellenowie stworzyli niezwykle rozbudowaną i zawiłą mito...Uważa się, że kanały te dostarczały nawet milion metrów sześciennych wody źródlanej na dobę. Cesarz Konstantyn Wielki na początku IV wieku rozszerzył długość wodociągów do 575 kilometrów. Akwedukty dostarczały wodę fontann, łaźni, basenów i toalet publicznych oraz do domów najbogatszych obywateli.
Badacze odkryli niezwykle rzadki skarb
Co ciekawe, podczas najnowszego sezonu wykopalisk badacze odnaleźli również niezwykle rzadkie greckie monety. Skarb odnaleziono w starożytnym Chiliomodi. Monet było w sumie 29, a wykonano je ze srebra. Naukowcy podejrzewają, że pochodziły z okresu od końca VI wieku pn.e. do ok. 330 r. p.n.e.
– Obecność tego starożytnego skarbu wiąże się z odkryciem z ubiegłego roku, gdy odnaleziono wiele artefaktów rytualnych m.in. figurek kobiet i zwierząt oraz drobnych naczyń. Uważamy, że przedmioty te zostały złożone w tym miejscu w ramach pradawnego rytuału na cześć bogów – stwierdzili naukowcy.
Spośród monet zidentyfikowano trzy statery z Elidy, które wybijano w Olimpii na czas igrzysk olimpijskich. A także statery z Eginy, Stymphalos, Argos i Opuntia Lokron oraz statery z Teb z V wieku p.n.e. które przedstawiały Herkulesa duszącego węże. Stater był grecką jednostką wagową i monetarną, która różniła się masą w zależności od obowiązującego systemu.
Znane są m.in.:
- lidyjskie złote statery – odpowiadały 8,1 grama kruszcu, a srebrne – 11,2 grama, milezyjskie srebrne – 14 gramów,
- fenickie – 12,57 grama,
- eubejskie (attyckie) jako tetradrachma – 17,45 grama,
- egineckie –12,6 grama,
- korynckie – 8,6 grama,
- fokejskie – 16,5 grama.
Źródło: Arkeonews.