Korona im z głowy nie spadła. Monarchowie w drodze na olimpijskie podium

W tym artykule:

1. Dymitr Pawłowicz Romanow (1891-1942)
2. Olaf V Glücksburg
3. Juan Carlos I (ur. 1938)
4. Konstantyn II Grecki
5. Anna Mountbatten-Windsor (ur. 1950)
6. Albert II Grimaldi (ur. 1958)

Od 1896 r. w Igrzyskach Olimpijskich uczestniczyło wielu sportowców różnego pochodzenia, także królewskiego. Błękitna krew w żyłach w przeciwieństwie do dopingu nie odbiera szans na udział w zawodach, a pasja do sportu łączy kolejne pokolenia królewskich rodzin.

Dymitr Pawłowicz Romanow (1891-1942)

Bratanek cara Aleksandra III i stryjeczny brat tragicznie zmarłego Mikołaja II zapisał się w historii nie tylko jako jeden z zabójców wpływowego mnicha Grigorija Rasputina i jeden z kochanków słynnej Coco Chanel. Jak na arystokratę przystało, Dymitr doskonale jeździł konno.

W 1912 r. reprezentował Rosję w tej dyscyplinie na Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie i zajął na nich siódme miejsce. Jednym z rywali Romanowa w jeździe konnej był książę pruski Fryderyk Karol z bocznej linii dynastii Hohenzollernów, który zdobył na tych igrzyskach brązowy medal.

Olaf V Glücksburg

Przyszły król Norwegii odziedziczył po swoich rodzicach zainteresowanie skokami narciarskimi, doskonaląc swoje umiejętności na skoczni narciarskiej w Holmenkollen w Oslo. W dyscyplinach letnich wysportowany książę sprawdzał się równie dobrze, a nawet lepiej. W 1928 r. na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie zdobył złoty medal w żeglarstwie.

Do końca życia sport ten był ogromną pasją Olafa V. Już jako król w latach 1971 i 1976 zdobył brązowe medale w międzynarodowych regatach 5.5 Metre World Championship. Syn Olafa V Harald (późniejszy król Harald V) brał udział w regatach na igrzyskach w 1964, 1968 i 1972 r. Na otwarciu igrzysk w Tokio wnosił nawet flagę Norwegii.

Juan Carlos I (ur. 1938)

Przedstawiciele hiszpańskiego domu panującego niejednokrotnie próbowali swoich sił w olimpijskich potyczkach. Przyszły król Hiszpanii Juan Carlos I, który w 1962 r. poślubił utalentowaną żeglarkę księżniczkę grecką Zofię. Dziesięć lat później sam spróbował swoich sił w regatach na igrzyskach w Monachium. Skończyło się na piętnastym miejscu. Dzieci monarchy postanowiły kontynuować olimpijską tradycję.

Książę Asturii Filip (obecny król Filip VI) na igrzyskach w Barcelonie w 1992 r. wnosił hiszpańską flagę, a jego drużyna zajęła szóste miejsce w żeglarstwie. Siostra Filipa infantka Krystyna cztery lata wcześniej startowała jako żeglarka na Igrzyskach w Seulu, zajmując 20. miejsce. Jej mężem jest Iñaki Urdangarin, kapitan FC Barcelony w piłce ręcznej na igrzyskach w 1992, 1996 i 2000 r. – jego drużyna zdobyła brąz w Atlancie i Sydney.

Konstantyn II Grecki

Rządzący w Grecji w latach 1964-1973 król Konstantyn II, będąc jeszcze młodym następcą tronu, zainteresował się żeglarstwem. W 1960 r. startując w klasie Dragon na Igrzyskach w Rzymie, zdobył dla Grecji złoty medal, który był pierwszym złotem dla tego kraju w żeglarstwie od 1912 r. Siostra Konstantyna, księżniczka Zofia, brała udział w tych samych igrzyskach w żeglarskiej rezerwie.

W 1963 r. przyszły monarcha został członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, po obaleniu i udaniu się na emigrację pozostając jego członkiem honorowym. Konstantyn jest też utalentowanym pływakiem oraz ma czarny pas karate.

Największe skandale olimpijskie w historii. W jeden z nich zamieszana była polska mistrzyni

Nieuczciwa rywalizacja, doping, rażąca stronniczość przekupionych sędziów czy handlowanie wynikami. Czy tego chcemy, czy nie, skandale olimpijskie były, są i (niestety) będą nieodłączny...

Anna Mountbatten-Windsor (ur. 1950)

Córka brytyjskiej królowej Elżbiety II została pierwszą w historii członkinią brytyjskiej rodziny królewskiej, która wzięła udział w igrzyskach olimpijskich. Reprezentowała Wielką Brytanię w jeździectwie na Igrzyskach w Montrealu w 1976 r. Wzięła udział w indywidualnym i drużynowym wszechstronnym konkursie konia wierzchowego – w pierwszym zajęła 24. miejsce, w drugim dziewiąte.

14 listopada 1973 r. Anna poślubiła Marka Phillipsa, który zdobył złoty medal w drużynowym wszechstronnym konkursie konia wierzchowego na igrzyskach w Monachium.

Córka Anny i Marka, Zara, odziedziczyła pasję do jazdy konnej po rodzicach – jej drużyna zdobyła srebrny medal na igrzyskach w Londynie w 2012 r. Wcześniej chciała wziąć udział w igrzyskach w Atenach i Pekinie, lecz kontuzja konia nie pozwoliła jej na udział w zawodach.

Albert II Grimaldi (ur. 1958)

Obecny książę Monako uprawiał wiele sportów, między innymi biegi przełajowe, rzut oszczepem, pływanie, tenis, judo (ma czarny pas), żeglarstwo i bobslej. Ta ostatnia dyscyplina jest jednak zdecydowanie jego ulubioną – jako bobsleista reprezentował Monako na zimowych igrzyskach pięć razy:

• w Calgary (1988),
• Albertville (1992),
• Lillehammer (1994),
• Nagano (1998)
• i Salt Lake City (2002).

Jego największe osiągnięcia to 25. miejsce w bobsleju dwuosobowym w Calgary i 26. w czteroosobowym w Lillehammer. Od 1985 r. książę jest członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, a co roku uczestniczy w charytatywnym meczu gwiazd na stadionie Ludwika II w Monako.

1 lipca 2011 r. poślubił pochodzącą z Południowej Afryki Charlene Wittstock, która należała do pływackiej sztafety kobiecej na dystansie 4 × 100 m na Igrzyskach w Sydney i zajęła w zawodach 5. miejsce. Planowała też wziąć udział na Igrzyskach w Pekinie, jednak się nie zakwalifikowała.

Żródło: archiwum redakcji.

Nasz ekspert

Marek Teler

Dziennikarz, popularyzator historii, bloger. Absolwent Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książek „Kobiety króla Kazimierza III Wielkiego", „Zapomniani artyści II Rzeczypospolitej", „Zagadka Iny Benity". „ AK-torzy kontra kolaboranci" (Nagroda Klio III stopnia w kategorii varsaviana) i „Upadły amant. Historia Igo Syma". Publikował na łamach magazynów „Focus Historia” i „Skarpa Warszawska” oraz na portalu historycznym Histmag.org.