W tym artykule:

  1. Przypadkowe odkrycie siekierki z neolitu
  2. Trudno ustalić kontekst znaleziska
  3. Kultura ceramiki sznurowej w Polsce
Reklama

Koniec maja przynosi niesamowite znalezisko archeologiczne w Polsce. A doszło do niego przez całkowity przypadek i nie było udziałem archeologów ani efektem profesjonalnych wykopalisk. W Józefowie koło Legionowa, wsi w w powiecie legionowskim i województwie mazowieckim, mama z dzieckiem pracowali w swoim ogródku. W pewnym momencie z ziemi wykopali trapezowaty przedmiot wykonany z krzemienia.

Przypadkowe odkrycie siekierki z neolitu

– Sensacja! W Józefowie koło Legionowa, podczas prac ogrodowych, odnaleziona została krzemienna siekierka, prawdopodobnie związana z osadnictwem kultury ceramiki sznurowej z okresu neolitu. Ten niepozorny przedmiot powstał ponad 4000 lat temu. Obiekt został przekazany w depozyt Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie – napisał Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków w swoich mediach społecznościowych.

Marcin Dawidowicz w rozmowie z Polską Agencją Prasową przekazał, że z informacji, które posiada wynika, iż siekierka nie została znaleziona w dokładnie w ich ziemi znajdującej się na działce, tyko w materiale przywiezionym z innego miejsca. – Takie znalezisko to rzecz rzadka. Jesteśmy pod wrażeniem tego, że ktoś miał tyle intuicji, żeby to zidentyfikować jako zabytek i poinformować konserwatora – powiedział konserwator.

Trudno ustalić kontekst znaleziska

Dawidowicz podkreślił, że w zbiorach muzeów archeologicznych znajduje się więcej podobnych artefaktów. – Dlatego zasugerowano nam nawet, żeby przekazać znalezisko do mniejszej placówki, która będzie z tego miała większy pożytek. Samo datowanie obiektu i to, że jest to neolityczna siekierka, robi ogromne wrażenie. Dla przeciętnego człowieka jest to rzecz unikatowa i bardzo cenna – zaznaczył konserwator. Co ciekawe, urząd konserwatora chciał nawet nagrodzić autorów tego niezwykłego odkrycia.

– Surowiec krzemienny jest trudny do identyfikacji. Być może jest to krzemień narzutowy. Na powierzchniach zachowały się ślady odbić kształtujących, ostrze zostało wygładzone - opisała przedmiot PAP Joanna Gawrońska, archeolożka z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie.

Pierwsi Europejczycy nie byli „czystą populacją”. Wszyscy są dziś genetyczną mieszanką

Idea głosząca, że pierwsi Europejczycy byli „czystą” populacją, krążącą tu od czasów włochatych mamutów, inspirowała różnych ideologów na długo przed pojawieniem się nazistów...
Photograph by Rémi Bénali
Photograph by Rémi Bénali TANUM WORLD HERITAGE / National Geographic

Badaczka podkreśliła, że ponieważ zabytek został znaleziony w ziemi przywiezionej z innego miejsca, nie można nic powiedzieć o kontekście odkrycia. Ale tego typu przedmioty znajdowane są na terenie Polski jako np. przedmioty grobowe. – Dwie podobnie datowane siekierki zostały znalezione przypadkowo dwa lata temu na terenie gminy Sobienie Jeziory, w powiecie otwockim - zaznaczyła.

Kultura ceramiki sznurowej w Polsce

Kultura ceramiki sznurowej była jedną z najważniejszych kultur neolitycznych w Europie Środkowej i Wschodniej. Rozwijała się od około 2800 do 1800 roku p.n.e. Nazwa pochodzi od charakterystycznych wyrobów ceramicznych zdobionych odciśniętymi sznurkami, które tworzyły na powierzchni naczynia wzory w postaci spiral, linii i innych geometrycznych kształtów. Ludzie ci tworzyli również wyroby krzemienne, a przede wszystkim właśnie siekierki, sztylety liściowate, groty strzał i oszczepów. Typową ozdobą były naszyjniki z kłów zwierzęcych.

W przeszłości nazywano ją kulturą toporów bojowych ze względu na dużą ilość tych artefaktów, które znajdowano w grobach jej przedstawicieli. Współcześnie za główną cechę tej kultury uważa się nekropolie, na których znajdują się groby szkieletowe jednostkowe. Zmarli układani byli na boku, a ich ciała czasem posypywane były ochrą. Na grobach znajdowały się charakterystyczne kurhany.

Ludność kultury ceramiki sznurowej prowadziła osiadły tryb życia. Ich osady były zazwyczaj niewielkie, liczące kilka do kilkunastu domostw. Była to społeczność rolnicza. Uprawiała zboża, takie jak pszenica i jęczmień, ale polowanie i zbieractwo były również ważnymi elementami jej gospodarki. Ślady tej kultury odnaleziono niemal na całym terytorium Polski, na Pomorzu, w Małopolsce, a także na Śląsku, gdzie występowały największe skupiska tej ludności.

Reklama

Źródło: Nauka w Polsce.

Nasz ekspert

Jakub Rybski

Dziennikarz, miłośnik kina niezależnego, literatury, ramenu, gier wideo i dobrego rocka. Wcześniej związany z telewizją TVN24 i Canal +. Zawodowo nie boi się podejmować żadnego tematu, prywatnie bardzo zainteresowany polityką. Autor bloga na Instagramie "Mini Podróże".
Reklama
Reklama
Reklama