Badania DNA dawnych Polinezyjczyków rzucają światło na zasięg ich podróży
Niezwykle szeroki zasięg podróży jakie odbywali wcześni polinezyjscy podróżnicy morscy został odwzorowany w nowym badaniu genetycznym
W tym artykule:
- Wszystko zaczęło się od Samoa
- Polinezyjczycy kontaktowali się z mieszkańcami Ameryki już około 1200 roku
Najnowsze badania wykazały, że w ciągu 250 lat różne grupy ludzi wyruszyły z maleńkich wysp znajdujących się na wschód od Tahiti, aby zasiedlić Wyspę Wielkanocną, Markizy i Raivavae - archipelagi, które są oddalone od siebie o tysiące mil, ale na wszystkich można znaleźć podobne kamienne posągi.
Wszystko zaczęło się od Samoa
Wykorzystując najnowocześniejszą analizę współczesnego DNA, zespół naukowców zdołał nanieść na mapę i przeprowadzić datowanie procesu osiedlania się pierwszych Polinezyjczyków, który rozpoczął się na wyspach Samoa w okresie między 830 a 1360 rokiem objął znaczny obszar Pacyfiku.
Ekspansja nastąpiła dość szybko, w ciągu około 17 pokoleń. Naukowcy byli w stanie odwzorować proces migracji trans–pacyficznej poprzez porównanie materiału genetycznego 430 dzisiejszych mieszkańców 21 wysp. W badaniu zauważono, że nisko położone wyspy prawdopodobnie wyłoniły się spod morza zaledwie kilkaset lat przed rozprzestrzenieniem się tam Polinezyjczyków.
"Musieli oni posiadać kulturę morską, aby dostać się pomiędzy te małe, podobne do pierścienia wyspy", powiedział Alexander Ioannidis z Uniwersytetu Stanforda, główny autor badania i dodał: „Myślę, że to wyjaśnia w jakiejś części, dlaczego to właśnie stamtąd wypływały łodzie udające się w najdalsze podróże, których ślady odnajdujemy".
Polinezyjczycy kontaktowali się z mieszkańcami Ameryki już około 1200 roku
Okres tych ekspansji pasuje do wcześniejszych ustaleń opartych na badaniach DNA Ioannidisa i jego zespołu, które pokazują, że rdzenni mieszkańcy północno–zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej oraz Polinezyjczycy kontaktowali się regularnie się około roku 1200. Dzisiejsze populacje Polinezyjczyków mają różnorodne dziedzictwo, ze śladami pochodzącymi Europy, Afryki i innych miejsc.
Podczas gdy badania genetyczne starożytnych ludów miały tendencję do koncentrowania się na starożytnych próbkach DNA wydobytych z wykopalisk archeologicznych, Ioannidis i jego zespół skupili się na sekwencjach obecnych we współczesnym DNA.
W badaniu użyto oprogramowania do analizy próbek od wspomnianych 430 mieszkańców 21 różnych wysp, aby zidentyfikować powtarzające się wzory genów specyficzne dla populacji Polinezyjczyków, blokując sekwencje DNA związane z europejskim lub innym pochodzeniem.
1 z 1
polinezja