Zwierzęta Afryki: w Etiopii żyła wydra wielkości lwa. Czym się żywiła?
Jak wyglądały zwierzęta Afryki miliony lat temu? Niektóre, tak jak wydra wielkości lwa, zaskakują rozmiarami. Naukowców fascynuje też dieta nowo opisanego gatunku.
W tym artykule:
Zwierzęta Afryki są uważane za jedne z najpiękniejszych i najbardziej narażonych na wyginięcie. To właśnie na Czarnym Lądzie żyją najwięksi roślinożercy i najniebezpieczniejsze drapieżniki. Ich niekwestionowanym królem jest lew. Kilka milionów lat temu mogła to też być wydra wielkości Simby i jego kuzynów.
Wydra wielkości lwa. Nie tylko jej rozmiary zaskakują
Naukowcy odkryli nowy gatunek dawno wymarłej wydry. Zwierzę było wielkości współczesnego lwa i zamieszkiwało tereny dzisiejszej Etiopii w okresie od 3,5 miliona do 2,5 miliona lat temu. Waga około 200 kg zapewnia jej tytuł największej kiedykolwiek opisanej wydry. Autorzy badań opublikowanych na łamach francuskiego czasopisma naukowego „Comptes Rendus Palevol” sugerują, że gigantyczna wydra prawdopodobnie rywalizowała o pożywienie z przodkami człowieka.
Skamieniałości gigantycznych wydr na przestrzeni lat znajdowały różne międzynarodowe zespoły wykopaliskowe. Badacze oparli swoje szacunki masy ciała zwierząt na wymiarach ich zębów i kości udowej. Zwracają uwagę nie tylko na nietypowe rozmiary, ale też na niecodzienne dla gatunku nawyki żywieniowe.
– Izotopy w zębach wskazują, że to zwierzę nie żyło w wodzie, jak wszystkie współczesne wydry. Miało dietę typową dla zwierząt lądowych, co dodatkowo odróżnia ją od wydr, które przetrwały do dziś – tłumaczy Kevin Uno, współautor badania i geochemik z Obserwatorium Ziemi Lamont-Doherty w Columbia Climate School.
Wydry kiedyś i dziś
Współczesne wydry są znacznie lżejsze od rekordzistki z Etiopii. Najmniej, bo od około 2 do 6 kilogramów, waży wydra azjatycka. Jej kuzynka z Ameryki Południowej, wydra olbrzymia, może ważyć nawet do 30 kilogramów. Najcięższe są wydry morskie. Waga dorosłego osobnika to około 22–45 kg.
Opisany przypadek z terenów dzisiejszej Etiopii nie jest jedyny w historii. Od około 6 do 2 milionów lat temu Euroazję i Afrykę zamieszkiwało kilka gigantycznych wydr. Najlepiej udokumentowano rodzaj Enhydriodon. Jego fragmentaryczne szczątki znajdywano w różnych częściach świata. Najwięcej we wschodniej Afryce. Nowo opisany gatunek nazwano Enhydriodon omoensis. Drugi człon to nawiązanie do miejsca odkrycia, czyli Doliny Omo w południowo-zachodniej Etopii.
Do tej pory uważano, że wydry z rodziny Enhydriodon żywiły się mięczakami, żółwiami i niektórymi rybami. Szczegółowa analiza izotopów w zębach E. omoensis wykazała jednak, że bliżej było jej jednak do dużych kotów i hien, niż do półwodnych hipopotamów. Przynajmniej pod względem diety. Gigantyczna wydra z Etiopii miała polować na roślinożerne zwierzęta lądowe.
To nie koniec badań nad nowo opisanym gatunkiem wydry. Naukowcy planują pobrać kolejne próbki skamieniałości, aby przeprowadzić badania szkliwa zębów, a także kształtu i struktury kości długich. Wyniki pozwolą im ustalić, jakie miejsce gigantyczne wydry zajmowały w dawnych ekosystemach. A także co do doprowadziło do ich wyginięcia około 2 milionów lat temu.
Oto najstarszy ssak na świecie. Przypominał owadożerną ryjówkę. Gdzie żył?
Oto nowy najstarszy ssak na świecie. Brasilodon quadrangularis żył przynajmniej 20 milionów lat wcześniej od dotychczasowego rekordzisty. Jak doszło do odkrycia?Największe zwierzęta Afryki
Afryka zachwyca różnorodną florą i fauną. Do dziś wśród naturalnych mieszkańców kontynentu zachowali się prawdziwi rekordziści. Przykładowo afrykański słoń, czyli największy ssak lądowy na świecie. Dorosły samiec może ważyć nawet 10 ton. Samice są o połowę lżejsze.
Największe nie oznacza najwyższe. Tu palma pierwszeństwa przypada żyrafie. Jej znakiem rozpoznawczym jest długa szyja. Razem z nią długość ciała samca żyrafy wynosi średnio od 5 do prawie 6 metrów. Niewiele niższe są samice.
Skoro o rekordach mowa, warto wspomnieć też o najszybszym drapieżniku na świecie. Jest nim gepard afrykański. Na krótkich dystansach gepardy rozpędzają się do 100 km/godz. w zaledwie 3 sekundy.
Źródło: „Comptes Rendus Palevol”.