Konstelacja satelitarna, która ma zajrzeć pod piaski Sahary. Oto misja OASIS

W tym artykule:

1. Misja OASIS wykorzysta marsjański radar do badania Ziemi
2. Misja OASIS ma pomóc w ochronie lądów przed podnoszącym się poziomem morza
3. Jak została zaprojektowana misja OASIS?
4. Kiedy rozpocznie się misja OASIS?

Naukowcy związani z projektem badawczym Orbiting Arid Subsurfaces and Ice Sheet Sounder (OASIS) opracowują nowatorską misję satelitarną. Jej celem jest zbadanie wydm Sahary i pokrywy lodowej Grenlandii i Arktyki przy użyciu technologii radarowej podobnej do tej używanej przez sondę MARS Reconnaissance Orbiter (MRO) NASA. Głównym celem projektu jest odkrycie i monitorowanie podziemnych źródeł słodkiej wody. Drugą istotną kwestią jest ocena tempa topnienia lodowców, czyli bezpośredniej przyczyny podnoszenia się poziomu oceanów.

Misja przygotowywana jest na zlecenie Fundacji Kataru. Organizacji tej zależy na uchronieniu Półwyspu Arabskiego przed zalaniem oraz na uzyskaniu wody pitnej dla ludów zamieszkujących Afrykę Północną i Półwysep Arabski.

Misja OASIS wykorzysta marsjański radar do badania Ziemi

– Chcemy wykorzystać technologię kosmiczną, czyli satelity wyposażone w radary podobnego do tego, który odnalazł wodę pod powierzchnią Marsa. Zrobimy to, by zbadać zasoby wody pitnej ukryte nawet 700 metrów pod powierzchnią pustyni. Wiemy, że są tam rezerwuary słodkiej wody. Według geologów jeszcze 700 tysięcy lat temu klimat na Saharze był znacznie bardziej wilgotny. Padały tam deszcze, które wsiąkły głęboko pod powierzchnię gruntu. Te rezerwuary zasilają wody podskórne, warstwy wodonośne, które mogą stanowić ratunek dla mieszkańców terenów objętych suszą – wyjaśnia Artur Chmielewski, menadżer misji OASIS z ramienia Jet Propulsion Laboratory NASA.

Satelitarny boom. Czy megakonstelacje satelitów zawładną naszym niebem?

Gdy cztery lata temu Elon Musk ogłosił, że zamierza stworzyć liczącą 12 tysięcy obiektów megakonstelację satelitarną, trudno było uwierzyć w tak śmiały plan. Ale na kosmicznej scenie ...

Według najnowszych danych, pogłębiająca się susza może doprowadzić do klęski żywiołowej i konieczności przesiedlenia 450 milionów ludzi. Skutkowałoby to gigantycznym kryzysem humanitarnym.

Misja OASIS ma pomóc w ochronie lądów przed podnoszącym się poziomem morza

Ale susza to nie jedyny problem. Katar, który finansuje misję, znajduje się na wyjątkowo nisko położonym terenie. W niektórych rejonach jest to zaledwie metr nad poziomem morza. Najwyższy punkt tego kraju wznosi się na zaledwie 82 metry nad poziomem morza. Oznacza to, że regularnie odnotowywane podnoszenie się poziomu mórz i oceanów będzie miało katastrofalne skutki dla tego państwa.

Na Saharze spadł śnieg. Czwarty raz w ciągu przeszło 40 lat

Choć śnieg na Saharze to wciąż rzadkość, w przeszłości największa pustynia Afryki kilkukrotnie była pokryta białą warstwą. Czy podobne anomalie pogodowe będą się zdarzać coraz czę...

– Już teraz znikają należące do Kataru wyspy, co powoduje m.in. zmniejszanie się terytorium morskiego tego państwa. Podobny problem mają inne kraje, również Polska, której linia brzegowa regularnie przesuwa się w kierunku lądu. W USA zagrożona jest Floryda. Aby móc ratować sytuację, konieczne jest określenie tempa topnienia pokrywy lodowej. To druga istotna część misji OASIS – tłumaczy Artur Chmielewski.

Radary misji mają przede wszystkim ocenić spodnią, niewidoczną część lodowców. To właśnie brak precyzyjnych danych dotyczących grubości lodu jest jednym z głównych problemów uniemożliwiających poprawne obliczenie wzrostu poziomu mórz i oceanów. Ocenia się, że w niektórych miejscach wieczna zmarzlina może mieć nawet cztery kilometry grubości. Jednak zdaniem wielu badaczy niedoszacowanie grubości może dochodzić nawet do kilometra.

Jak została zaprojektowana misja OASIS?

– Planujemy wysłać na orbitę nie jednego satelitę, lecz pięć. Ma to być jeden duży statek-matka i cztery mniejsze. Pozwoli to dokonać bardziej precyzyjnych pomiarów. Misję można rozbudować o kolejne satelity, co pozwoliłoby na zebranie jeszcze precyzyjniejszych danych. Zarówno Fundacja Kataru, jak i JPL są otwarte na współpracę innych państw zaniepokojonych problemem wody pitnej i podnoszenia się poziomu mórz – deklaruje menadżer misji.

Znamy firmę, która wystrzeli pierwszą rakietę z innej planety niż Ziemia. Podpisała kontrakt z NASA

Lockheed Martin zaangażowana w misję Mars Sample Return. Firma pracująca przy tak głośnych misjach jak Juno, Mars Reconnaissance Orbiter czy OSIRIS-REx została wybrana na dostawcę małej rak...

Za projekt radaru odpowiadają ci sami ludzie, którzy konstruowali radar misji Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). Teraz pracują także nad radarem REASON, który ma być częścią planowanej misji na Europę, czyli księżyc Jowisza. Misję tę nazwano Europa Clipper. Ma ona wystartować już w październiku 2024. Natomiast OASIS może wystartować trzy lata później, w 2027 roku. Naukowcy związani z misją zakończyli studium wykonalności i czekają na zielone światło z NASA i z Fundacji Kataru na przejście do fazy A projektu.

Kiedy rozpocznie się misja OASIS?

– Sama budowa radaru potrwa około trzech lat. Będzie on usytuowany na głównym satelicie. Pozostałe pojazdy, przemieszczające się po bliskich trajektoriach, będą oddalone od statku-matki o 250 do 500 metrów. Pozwoli to na uzyskanie rozdzielczości obrazowania na poziomie kilometra – mówi Artur Chmielewski.

Na Międzynarodową Stację Kosmiczną poleciała pierwsza całkowicie prywatna misja. Kto bierze w niej udział?

W kosmos poleciało czterech pasażerów, którzy wykupili dziesięciodniowy pobyt na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Czy doczekaliśmy się długo zapowiadanej komercjalizacji ISS? I co na to ...

Satelity mają poruszać się po niskiej orbicie ziemskiej, na wysokości około 450 kilometrów. To około 50 km wyżej niż Międzynarodowa Stacja Kosmiczna. W związku z tym, że na tej wysokości jest jeszcze szczątkowa atmosfera, główny statek będzie wyposażony w napęd pozwalający na podwyższanie orbity, gdy ta będzie się obniżała wskutek tarcia.

Pozostaje trzymać kciuki, by misja ta powtórzyła sukces Mars Reconnaissance Orbiter. Jeśli misja OASIS pozwoli nam lepiej zrozumieć mechanizmy stojące za ziemskim cyklem hydrologicznym, będziemy mieli większe szanse na przeciwdziałanie katastrofie klimatycznej.

1 z 2

Konstelacja satelitarna, która ma zajrzeć pod piaski Sahary. Oto misja OASIS (fot. NASA JPL)

Konstelacja satelitarna, która ma zajrzeć pod piaski Sahary. Oto misja OASIS (fot. NASA JPL)

2 z 2

Konstelacja satelitarna, która ma zajrzeć pod piaski Sahary. Oto misja OASIS (fot. NASA JPL)

Konstelacja satelitarna, która ma zajrzeć pod piaski Sahary. Oto misja OASIS (fot. NASA JPL)