Niezwykłe odkrycie na Wenus. "Ziemski" gaz może być sygnałem życia w kosmosie
Badania międzynarodowej grupy naukowców wskazują na to, że w pokrywie chmur Wenus istnieje fosforowodór. - Odkryliśmy (…) gaz, który zgodnie z aktualną wiedzą, jest produkowany przez istoty żywe – mówi jeden z autorów badań, dr Janusz Pętkowski.
W tym artykule:
Międzynarodowa grupa badawcza, kierowana przez prof. Jane Greaves z Uniwersytetu w Cardiff, na łamach Nature Astronomy informuje o naukowych podstawach na ślady istnienia życia pozaziemskiego. Naukowcy znaleźli w pokrywie chmur Wenus fosforowodór i wykazali, że ziemski gaz może być sygnałem życia w kosmosie.
– Odkrycie śladów fosforowodoru nie jest ostatecznym dowodem na istnienie życia pozaziemskiego. Taki dowód uzyskamy, gdy wyślemy statek kosmiczny na Wenus, „złapiemy” życie, a następnie zobaczymy je “gołym” okiem lub pod mikroskopem. Niezależnie jednak od tego, czy fosforowodór jest sygnałem życia czy nie, wykrycie tego gazu na Wenus jest odkryciem niezwykłym i oznacza przełom w badaniach nad planetami skalistymi typu ziemskiego, które znajdują się w naszym Układzie Słonecznym – tłumaczy dr Janusz Pętkowski, astrobiolog, który od 5 lat pracuje naukowo w grupie badawczej prof. Sary Seager, znanej jako Indiana Jones astronomii, w Massachusetts Institute of Technology (MIT).
– Jeśli fosforowodór nie jest wytwarzany przez organizmy żywe, to musi być wytwarzany przez bardzo nietypową geologię planety lub bardzo nietypową chemię atmosfery - puentuje polski naukowiec.
Życie w chmurach Wenus?
Wenus jest jedną z najbardziej tajemniczych planet naszego Układu Słonecznego. Temperatura na powierzchni Wenus jest niezwykle wysoka i wynosi ponad 465 stopni Celsjusza. Planeta jest pozbawiona wody, a ciśnienie na powierzchni Wenus jest ponad 90 razy większe niż na Ziemi.
Planeta jest całkowicie pokryta chmurami, które nie są złożone z kropelek ciekłej wody, tak jak na Ziemi, lecz z kropel ciekłego stężonego kwasu siarkowego z bardzo niewielkimi śladami wody. Pokrywa chmur znajduje się na wysokości około 48-60 km, czyli znacznie wyżej niż chmury w atmosferze ziemskiej. Temperatura w dolnych warstwach chmur sięga około 90 stopni Celsjusza, do 0 stopni w górnych warstwach chmur (zakres temperatur przyjazny dla życia). Ciśnienie atmosferyczne na wysokości pokrywy chmur na Wenus jest mniej więcej takie samo, jak na powierzchni Ziemi.
W przeszłości Wenus była planetą, na której być może były rzeki, jeziora i oceany. Doszło tam jednak do katastrofy klimatycznej, w wyniku której przez setki milionów lat powierzchnia planety stawała się coraz bardziej wroga.
– Jeśli w przeszłości, w wenusjańskich oceanach, istniało życie, to możliwe, że udało mu się przetrwać katastrofalną zmianę klimatu i “uciec” w chmury. Tylko tam - wysoko w atmosferze, daleko od rozgrzanej powierzchni Wenus, panuje temperatura, która może sprzyjać życiu – tłumaczy Pętkowski.