Prognozy przewidują burze słoneczne w kosmosie. Ich skutki odczujemy na Ziemi
Kilka dni temu w kosmosie doszło do erupcji nazywanej koronalnym wyrzutem masy – miliony ton przegrzanego gazu wystrzeliły z powierzchni Słońca i przeleciały ponad 144 milionów km w kierunku Ziemi. Eksplozja nie była szczególnie silna w skali kosmiczno-pogodowej, ale po przekroczeniu pola magnetycznego naszej planety, wywołała największą od lat burzę geomagnetyczną.
- MŁ
W tym artykule:
Tym razem obyło się bez większych zakłóceń i tak naprawdę mało kto mógł zorientować się, że w kosmosie doszło do erupcji. Jest to jednak przypomnienie dla ludzkości o tym, że słońce obudziło się z długiego snu.
Burze słoneczne w kosmosie odczuwalne nawet na Ziemi
Wyzwalane w trakcie burz słonecznych fale magnetyczne nie są szkodliwe dla ludzi, a przynajmniej nie bezpośrednio. Mogą jednak paraliżować sieci energetyczne, zakłócać przekaz fali radiowych, a nawet poważnie uszkodzić krążące wokół Ziemi satelity. W ubiegłym roku słońce wkroczyło w kolejny trwający 11 lat cykl. Jego szczytowy moment przypada na 2025 r. Wtedy właśnie słoneczne burze mogą wezbrać na częstotliwości, a tym samym utrudnić nam życie codzienne.
Radioaktywny pluton z kosmosu w Pacyfiku. Jak trafił na Ziemię? Scenariuszy jest kilka
Rzadki pluton mógł zalegać w Oceanie Spokojnym nawet od 10 milionów lat. Na jego ślad trafili poszukiwacze złóż ropy naftowej.
Historia pokazuje, że zagrożenie jest realne. W 1989 r. silna erupcja słoneczna wystrzeliła w Ziemię tak wiele naładowanych elektrycznie cząstek, że kanadyjska prowincja Quebec straciła dostęp do energii na dziewięć godzin. Podczas burzy słonecznych piloci samolotów są bardziej narażeni na ryzyko rozwoju zaćmy, a żeńska część personelu częściej odnotowuje poronienia.
Prognozy pogody dla kosmosu
Naukowcy z całego świata zastanawiają się nad tym, co zrobić, żeby uchronić wrażliwe elementy infrastruktury Ziemi przed skutkami kolejnych burz słonecznych. Wśród proponowanych rozwiązań pojawiają się tak jak użycie stali niemagnetycznej w transformatorach czy zainstalowanie większej liczby zabezpieczeń przeciwprzepięciowych. Najlepszym rozwiązaniem jest jednak skuteczniejsze prognozowanie ewentualnych erupcji. To znacznie ułatwiłoby przedsiębiorstwom publicznym w przygotowaniu kopii zapasowych ich systemów na wypadek utraty zasilania.
– Nasza zdolność rozumienia i przewidywania cyklu słonecznego jest nadal bardzo ograniczona – komentuje William Murtagh, dyrektor Centrum Prognozowania Pogody Kosmicznej w USA.
Najpotężniejszą burzę geomagnetyczną w historii zarejestrowano w 1859 r., kiedy telegrafy poraziły prądem operatorów, a biura w Ameryce Północnej i Europie stanęły w ogniu. Gdyby burza o takiej sile uderzyła dzisiaj, prawdopodobnie odcięłaby energię elektryczną milionom, jeśli nie miliardom ludzi.