Wybraź sobie, że na niebie nie ma słońca przez ponad 3 lata! Tam jest to możliwe
Co 69 lat „słońce” znika nam w bardzo głębokim zaćmieniu na trzy i pół roku. Taka jest rzeczywistość jednego z układów podwójnych gwiazd, który znajduje się 10 tysięcy lat świetlnych od nas – informują badacze z amerykańskiego Vanderbilt University w Nashville.
System znany jest pod nazwą katalogową TYC 2505-672-1 i właśnie odkryto jego właściwości, które ustanawiają nowe rekordy w dwóch kategoriach: najdłużej trwające zaćmienie gwiazdowe oraz najdłuższy okres pomiędzy zaćmieniami w układzie podwójnym. Poprzednią rekordzistką była epsilon Aurigae, olbrzymia gwiazda zaćmiewana co 27 lat przez swoją towarzyszkę na czas od 640 do 630 dni.
Obserwacje zostały wykonane przez grupę naukowców z kilku amerykańskich uniwersytetów (Vanderbilt, Harvard, Lehigh, Ohio State, Pennsylvania State), a także badaczy i miłośników astronomii działających w ramach sieci Las Cumbres Observatory Global Telescope Network i w American Association of Variable Star Observers (AAVSO), głównej organizacji zbierającej wyniki obserwacji fotometrycznych wykonanych przez astronomów amatorów.
Wyniki opublikowano w czasopiśmie naukowym „Astronomical Journal”.
Informacje wykonane przez miłośników astronomii były kluczowe dla badań. Organizacja AAVSO zebrała kilkaset obserwacji gwiazdy TYC 2505-672-1 podczas najnowszego zaćmienia. Skorzystano także z danych przeglądu nieba Digital Access to a Sky Century @ Harvard (DASCH), który zawiera historyczne dane z płyt fotograficznych od 1890 do 1989 roku. W ostatnich latach wiele uniwersytetów i obserwatoriów astronomicznych digitalizuje swoje archiwa płyt fotograficznych, co ułatwia dostęp do zebranych na nich danych.
Łącznie naukowcy mieli około 9000 zdjęć systemu z ostatnich ośmiu lat (czyli m.in. w trakcie zaćmienia) oraz 1432 zdjęcia z archiwum harvardzkiego, plus kilkaset kolejnych punktów pomiarowych od AAVSO.
Analizy pokazały, że badacze mają do czynienia z system podobnym do epsilon Aurigae, aczkolwiek z kilkoma różnicami. Wydaje się, że TYC 2505-672-1 składa się z dwóch czerwonych olbrzymów, z których jeden został odarty z materii do względnie niewielkiego jądra i jest otoczony przez olbrzymi dysk materii, który wywołuje zaćmienia.
Źródło: PAP
1 z 1

light-curves-585x540
Porównanie krzywych blasku poprzedniej rekordzistki epsilon Aurigae oraz nowej liderki TYC-2505-672-1. Widać o ile różni się czas trwania zaćmienia. Źródło: Joey Rodriguez/Vanderbilt University.
ZAPISZ SIĘ NA NEWSLETTER
Pokazywanie elementu 1 z 1
Zobacz także
Polecane
Pokazywanie elementów od 1 do 4 z 20
Wiosenne przebudzenie. Jak zadbać o dobrostan psychiczny i fizyczny wiosną?
Współpraca reklamowa
Edukacja bez granic: Akademeia High School i sukces w globalnym świecie
Współpraca reklamowa
Madera: raj dla miłośników przyrody i aktywnego wypoczynku
Współpraca reklamowa
Kierunek: Włochy, Południowy Tyrol. Ależ to będzie przygoda!
Współpraca reklamowa
Komfort i styl? Te ubrania to idealny wybór na ferie zimowe
Współpraca reklamowa
Nowoczesna technologia, która pomaga znaleźć czas na to, co ważne
Współpraca reklamowa
Wielorazowa butelka na wodę, jaką najlepiej wybrać?
Współpraca reklamowa
Z dala od rutyny i obowiązków. Niezapomniany zimowy wypoczynek w dolinie Gastein
Współpraca reklamowa
Polacy planują w 2025 roku więcej podróży
Współpraca reklamowa
Podróż w stylu premium – EVA Air zaprasza na pokład Royal Laurel Class
Współpraca reklamowa
Chcesz czerpać więcej z egzotycznej podróży? To łatwiejsze, niż może się wydawać
Współpraca reklamowa