Niemiecka kuchnia? [GALERIA]

Około 5 tysięcy rodzajów piwa warzonego w ponad 1300 browarach (z czego ponad połowa znajduje się w Bawarii) – próba spróbowania wszystkich tych trunków to zadanie na lata. W żadnym innym kraju na świecie piwosze nie mają tak dużego wyboru. Wszystkie piwa warzone w Niemczech muszą spełniać określone wymogi jakościowe, a do ich produkcji używa się jedynie wody, słodu, chmielu i drożdży.

Być w Niemczech i nie spróbować currywursta? Pieczona kiełbaska z przyprawami curry i ostrym sosem to domena Berlina, ale kupić można ją w całym kraju. Klasycznie do wyboru powinno być pięć sosów curry, których oznaczenie sugeruje kolejne stopnie pikantności („niebiański” – bardzo łagodny, „piekielny” – bardzo ostry).

Ogórki spreewaldzkie są marynowane z ziołami, gorczycą, czosnkiem lub papryką, a Niemcy zajadają je zarówno jako przekąskę, jak i jako dodatek do dań, głównie mięsnych. Zbierane są w lipcu i sierpniu w okolicach Berlina. W 1999 roku korniszony te zdobyły chronione oznaczenie geograficzne (PGI), pod nazwą Spreewaldgurken mogą być więc sprzedawane jedynie ogórki uprawiane w regionie (nie mogą też być słodzone żadnymi substancjami słodzącymi).

Niemcy mają 13 regionów winniarskich, co zapewnia sporą różnorodność dostępnych trunków. Niekwestionowanym królem pośród uprawianych szczepów winorośli jest oczywiście riesling. Odmiana ta uprawiana jest na tamtejszym terenie przynajmniej od 1500 roku i zapewnia orzeźwiające wina o bogatym aromacie i wyraźnej kwasowości. Za najlepsze rieslingi uważa się zazwyczaj te produkowane w Dolinie Renu (Rheingau).

Nie gorsze od winiarzy osiągnięcia odnotowują niemieccy producenci cydru. Ten najbardziej uznany to Stöffche pochodzący z regionu Hesji. Spróbować go można chociażby we Frankfurcie, gdzie podawany jest w ogródkach piwnych i pijalniach cydru. Tradycyjnie nalewany jest do niebieskiego glinianego dzbanka, zwanego bembel, ale trunek można oczywiście dostać też w zwykłym szkle.

Fakt, czy ten przysmak powstał w 1915 roku w Radolfzell, czy w kawiarni w Tybindze w latach 30., wciąż pozostaje przedmiotem sporów, pewne jest jednak, że to pochodzące ze Badenii-Wirtembergii ciasto stało się symbolem niemieckiego cukiernictwa. Jego kluczowymi składnikami są wiśniowa wódka, bita śmietana oraz wiśnie. Ilość użytych owoców zależy już jednak od indywidualnych decyzji cukiernika.

Mając ponad 2000 km morskiej linii brzegowej Niemcy korzystają z łatwego dostępu do łowisk. Dania z ryb najłatwiej dostać oczywiście w restauracjach i sklepach Meklemburgii –Pomorza Przedniego. Pojawiają się one tam niemal we wszystkich możliwych postaciach – smażone, wędzone, marynowane, a nawet zapiekane w cieście piwnym. Za najbardziej tradycyjne danie rybne uchodzą jednak śledzie, które zajadane są podczas wiosennych tzw. „tygodni śledziowych”.

Turyńska pieczona kiełbaska- Rostbratwurst jest i pozostaje od wieków jednym z najpopularniejszych klasyków w Turyngii, jest także dobrze znana w innych w zakątkach Niemiec. Historyczne dowody mówiące o jej sprzedaży sięgają początków XV w.
Sól, pieprz, gałka muszkatołowa, kminek i majeranek – te przyprawy są zdecydowanie w zestawie, czy przysmak zawiera kardamon, czosnek i ziele angielskie oraz w jakiej ilości, zależy od producenta.
Od 2003 r. turyńska kiełbaska- Thüringer Rostbratwurst jest geograficznie chronioną nazwą zgodnie z rozporządzeniem UE.

Czekolada z imbirem, chili, kandyzowaną pomarańczą, żurawiną, whisky czy zieloną herbatą to tylko niektóre propozycje niemieckich manufaktur czekolady. Jednym z cieszących się dużą popularnością producentów jest Goldhelm z Erfurtu, specjalizujący się w doskonałych czekoladowych truflach.