Poznaj kontrowersyjne kanony kobiecego piękna z różnych stron świata

Nietypowym sposobem ozdabiania kobiecego ciała wyróżnia się plemię Akha w Tajlandii. Tamtejsze kobiety, aby uzyskać pożądany ciemny kolor uzębienia, żują betel oraz nasiona palmy areki. W efekcie ich wargi, dziąsła i zęby stają się czarne. Substancja ta wpływa ponadto na pobudzenie organizmu oraz zwiększa popęd seksualny. Choć posiada ona pewne zdrowotne właściwości, długotrwałe jej stosowanie może przyczynić się do poważnej choroby zębów.

Technika bliznowa stosowana w różnych rejonach Afryki budzi najwięcej kontrowersji. Rytuałowi poddają się młode, niezamężne kobiety, które dzięki niemu zwiększają swoją atrakcyjność. Skaryfikacja polega na wycinaniu na plecach, brzuchu, piersiach, a nawet na twarzy ran, które układają się w fantazyjne wzory. Cały zabieg trwa często kilka tygodni i jest niezwykle bolesny, ponieważ świeże rany posypuje się substancjami drażniącymi, które mają spowolnić proces gojenia. Posiadanie na ciele dużej ilości wypukłych blizn jest dowodem na to, że kobieta jest silna, wytrzymała, a także odporna na ból, a cechy te są szczególnie cenione przez mężczyzn w wielu miejscach Afryki.

Dla japońskich mężczyzn ideałem kobiecego piękna jest kawai, co tłumaczyć możemy jako „słodka”, „urocza”. Kobieta, która chce być postrzegana jako atrakcyjna, powinna niezależnie od wieku przypominać nastolatkę. Ta reguła dotyczy zarówno ubioru, w którym dominują klasyczne szkolne mundurki, jak i sposobu zachowania. Nikogo nie dziwi, że dorosła kobieta chichocze niczym nastolatka lub wstydliwie zasłania dłonią usta podczas mówienia. Wiele kobiet stara się ponadto podkreślić swoją fizyczną słabość, np. przez podnoszenie filiżanki obiema rękami. Choć Japonki marzą o wysokiej i smukłej sylwetce, wzrost powyżej 160 cm nie jest pożądany, kobieta bowiem w żadnym wypadku nie może być wyższa od mężczyzny.
- Ponieważ wpływ na postrzeganie piękna ma kultura świata zachodniego, japońskie kobiety marzą o jasnej cerze i długich blond włosach. Co jednak ciekawe, to młodzi japońscy mężczyźni częściej niż kobiety poddają się zabiegowi farbowania włosów - opowiada Piotr Chalimoniuk ze Sky4Fly.net.

Ten niegdyś popularny w wielu częściach Afryki rytuał ozdabiania ciała po dziś dzień obserwować możemy u kobiet z plemiona Mursi w południowej Etiopii. Polega on na przekłuciu ciała poniżej wargi, a następnie umieszczeniu tam patyczka, który systematycznie jest wymieniany na kolejny o większej średnicy. Cały proces trwa kilka lat i kończy się umieszczeniem drewnianego lub ceramicznego krążka. Wśród ludów Mursi istnieje przekonanie, że wraz z wielkością wkładanego krążka rośnie atrakcyjność kobiety, dlatego wiele z nich decyduje się na tak dużą średnicę ozdoby, iż grozi to przerwaniem wargi. Współcześnie dodatkową przyczyną noszenia ekstremalnie dużych krążków wargowych jest chęć zwabienia głodnych egzotyki turystów. Podobne zjawisko można zaobserwować wśród słynących z noszenia wydłużających szyję metalowych obręczy kobiet z tajlandzkiego plemienia Kayan. - Wszyscy, którzy chcieliby zobaczyć, jak wyglądają krążki wargowe, powinni wybrać się do Muzeum Etnograficznego w Krakowie, które w swych zbiorach posiada trzy egzemplarze tej niezwykłej ozdoby. Bez trudu mogą ją nabyć także turyści przebywający w Etiopii - opowiada Piotr Chalimoniuk ze Sky4Fly.net.