07/2016

Stara mapa, latarka i dużo odwagi – tak wyposażeni wyruszyliśmy na nocne poszukiwania skarbu
w ogródku naszej babci.

Jako najmłodsza w ekipie dość szybko poczułam się zmęczona i zasnęłam pod jabłonką. W tym czasie moi kuzyni dzielnie przekopywali teren, znajdując kilka kolorowych szkiełek. Ale przecież opowieści o zakopanej podczas wojny skrzyni mogły okazać się prawdziwe. A może są prawdziwe? Każdy z nas ma w sobie coś z odkrywcy
i nie dziwi mnie fakt, że tylko w Polsce poszukiwaniem skarbów zajmuje się grupa aż 150 tys. zapaleńców. Ważne są jednak motywy. Większość szuka po to, by się wzbogacić lub powiększyć własną kolekcję. Co czwarte ze znanych stanowisk archeologicznych na świecie zostało splądrowane i poważnie zniszczone przez rabusiów. Bezpowrotnie. Handel kradzionymi skarbami przeżywa obecnie rozkwit i choć trudno oszacować wielkość tego rynku, to w nielegalnym obiegu są zapewne artefakty warte setki milionów dolarów. Często jednak zyski trafiają
w niepowołane ręce. To dzięki rabowaniu dzieł sztuki z terenów starożytnej Mezopotamii Państwo Islamskie (ISIS) w znacznym stopniu finansuje ataki terrorystyczne na całym świecie (więcej na str. 34). Niektórzy jednak szukają skarbów, żeby wzbogacić innych. Zardzewiały guzik może być dla archeologów cennym znaleziskiem, które pomoże dopasować ostatni puzzel w skomplikowanej układance i odczytać jakiś fragment historii. Bo bez odkrywania przeszłości tracimy tożsamość, nie jesteśmy w stanie zrozumieć, kim jesteśmy teraz. I dokąd zmierzamy w przyszłości.