Koty boją się ogórków i to panicznie. Dlaczego? Odpowiedź was zaskoczy

W tym artykule:

1. Koty boją się ogórków, bo ich nie znają
2. Koty boją się ogórków, ponieważ kojarzą się z wężami
3. Koty boją się zmian w miejscach, które uważają za bezpieczne
4. Czy straszenie kotów ogórkami jest bezpieczne?

Jakiś czas temu internauci zaczęli masowo umieszczać nagrania, na których widać, jak koty boją się ogórków. Procedura najczęściej jest taka: czekamy aż czworonóg spokojnie przysiądzie, na przykład by zjeść i kładziemy tuż za nim ogórka. Tak, zwykłego zielonego ogórka. Gdy zwierzę zorientuje się, co ma za plecami, najczęściej ucieka lub zaciekle się broni.

Brytyjski weterynarz i zwierzęcy behawiorysta, dr Roger Mugford wyjaśnia, skąd ten strach się bierze. Rozwiązania zagadki mogą być dwa.

Koty boją się ogórków, bo ich nie znają

Po pierwsze: lęk przed nieznanym. Koty znane są ze swojej ciekawości świata, stąd angielskie porzekadło „curiosity killed the cat”. To odpowiednik naszego „ciekawość to pierwszy stopień do piekła”. Według behawiorysty kształt i kolor warzywa, z którym zwierzak najczęściej ma kontakt po raz pierwszy w życiu, po prostu zmusza go do reakcji obronnej.

Koty boją się ogórków, ponieważ kojarzą się z wężami

Ale jest jeszcze druga hipoteza. Dr Mugford twierdzi, że kotom podłużny kształt ogórków może kojarzyć się z wężem. Tutaj reakcja instynktowna jest zupełnie zrozumiała – atak lub ucieczka. Taki lęk jest zresztą powszechnie spotykany wśród ssaków, włączając w to nas.

Strach przed wężami rozpowszechniony jest wśród małp i małp człekokształtnych. Szympansy potrafią bać się nawet dżdżownicy, która kojarzy im się z wężem. Według ewolucjonistów ofidofobia – czyli chorobliwy lęk przed wężami – najprawdopodobniej była cechą faworyzowaną przez selekcję naturalną. Jej początki sięgają czasów, kiedy prymitywne ssaki musiały przeżyć i rozmnażać się w środowisku zdominowanym przez gady. Aby nie stać się obiadem węża, wynalazły sposoby na wykrywanie, unikanie i wyprzedzanie ich ataku.

5 typów kocich charakterów. Fińscy naukowcy przyjrzeli się psychologii kotów

Biolodzy wyróżnili 5 typów kocich charakterów. Które rasy kotów są najbardziej strachliwe?

Prof. Lynne Isbell, antropolog z University of California w Davis dowodzi, że sąsiedztwo beznogich gadów było przyczyną zaawansowanego rozwoju mózgu. Sokoli wzrok, oczy patrzące na wprost, percepcja głębi i rozróżnianie kolorów w jej interpretacji nie są niczym innym, jak elementem wyścigu zbrojeń między drapieżnikiem i ofiarą.

Koty boją się zmian w miejscach, które uważają za bezpieczne

Obserwacje psychologów potwierdzają też nasze codzienne doświadczenia. Gdy napotykamy węża w lesie, z reguły instynktownie zamieramy w bezruchu. Dostrzegamy te zwierzęta niezależnie od świadomej obserwacji. A w ogrodach zoologicznych przed terrariami z wężami stoimy wyjątkowo długo, czasami wielokrotnie dłużej niż np. przed wybiegiem lwów czy słoni. Nie znosimy tych gadów, a jednocześnie nie potrafimy przestać na nie patrzeć.

Wróćmy do kotów i ogórków. Nie bez znaczenia jest też miejsce straszenia – tam, gdzie domowe koty dostają od swoich opiekunów posiłek. To dla nich miejsce bardzo ważne, swoista ostoja bezpieczeństwa i spokoju. Jeśli niespodziewanie pojawi się tam nieznany obiekt, do tego przypominający groźnego drapieżnika, reakcja kota jest oczywista.

Czy straszenie kotów ogórkami jest bezpieczne?

Podskakujące futrzaki z pewnością są zabawne, ale weterynarze stanowczo odradzają straszenie ich dla zabawy. Szczególnie w miejscu dla nich tak ważnym jak to, gdzie się codziennie pożywiają. Na zaufanie kota trzeba bardzo długo pracować, a w ten sposób można je łatwo stracić. U wrażliwszych zwierząt takie straszenie może także odbić się na ich zdrowiu.

1 z 1

Kot

Nieustraszone? Chyba jednak nie do końca. Fot. Shutterstock