Hiszpańskie Parki Narodowe
Hiszpania jest jednym z głównych rejonów, odwiedzanych w okresie letnich wakacji przez turystów niemal z całej Europy. Kto nie chce zobaczyć Barcelony, Sevilli czy Andaluzji? Każdy, choć raz, powinien odwiedzić również Alhambrę i na własne oczy zobaczyć prawdziwe flamenco w Cordobie.
Hiszpania jest piękna i warto pamiętać o tym, że oprócz zniewalającej linii wybrzeża, wspaniałych plaż i miast, posiada również bogate i liczne Parki Narodowe.
Picos de Europa – jego powierzchnia liczy 64 tysiące hektarów, a położony jest na terenach należących do trzech Wspólnot Autonomicznych: Asturii, Kantabrii i Kastylii i Leon. Porastają go głównie bukowe, dębowe i sosnowe lasy, a do najciekawszych zwierząt, jakie można w nim spotkać, należą kozice.
Ordesa y Monte Perdido – liczy sobie ponad piętnaście hektarów powierzchni i leży w samym sercu Pirenejów aragońskich. Park ten słynny jest przede wszystkim z wielu okazów pirenejskiej fauny. To tu znajduje się cyrk Pineta z wiszącymi lodowcami i głębokimi kanionami karstycznymi - w Anisclo i Escuain.
Aigues Tortes z jeziorem Sant Maurici – położony jest w Pirenejach katalońskich. Na obszarze 24 tysięcy hektarów podziwiać można rwące potoki, jeziora i skalne urwiska, porośnięte świerkami.
Tablas de Daimiel – znajduje się we wspaniałej, pod względem przyrodniczym, krainie La Manchy. Jego powierzchnia liczy zaledwie dwa tysiące hektarów, lecz to właśnie tutaj podziwiać można niezliczone ilości ptaków wodnych, które akurat w tym miejscu zakładają gniazda lub szukają odpoczynku po długich wędrówkach.
Cabaneros – położony jest również w La Manchy i liczy sobie czterdzieści tysięcy hektarów. Jego urok polega na tym, że góry pochodzenia paleozoicznego sąsiadują z rozległymi równinami i obszarami pokrytymi niską roślinnością. W Cabaneros znajduje się największa i najlepiej zachowana część lasów iberyjskiej strefy śródziemnomorskiej.
Donana – uznany jest przez UNESCO Światowym Dziedzictwem Przyrody. Znajdują się tu m.in.: rozgałęziony system hydrologiczny, złożony ze strumieni, kanałów i mokradeł, położonych nad brzegami rzeki Gwadalkiwir, a także plaże, ruchome wydmy, zarośla i obszary leśne, stanowiące schronienie dla ogromnej ilości ptaków. Tu spotkać można modrzyka czerwonogłowego, orła królewskiego i łyska rogatego. Jest to również jedno z ostatnich miejsc w Europie, gdzie możemy się natknąć na, żyjącego na wolności, rysia.
Wodno-lądowy Archipelag Cabrera – zobaczyć tu można m.in. skały wapienne pokryte niską, śródziemnomorską roślinnością, wśród której swoją przystań znalazło ponad tysiąc ptaków (burzyki, kormorany czy mewy).
Teide – znajduje się na Teneryfie i rozciąga się wokół mitycznego wulkanu Teide o wysokości 3,717 m. Teren parku obejmuje obszary leżące na różnych piętrach wysokościowych, urozmaiconych pod względem klimatycznym i krajobrazowym. Spotkać tu można miejscowe odmiany fiołków i traw, a także jaszczurek, pustułek czy dzierzb.
Caldera de Taburiente – położony na wyspie La Palma. Skrywa w swym wnętrzu najstarsze skały na całym archipelagu (Kompleks Basal) i stanowi prawdziwy cud natury, jeśli chodzi o krajobraz wodny. Rośnie tu m.in. sosna kanaryjska i występuje wiele endemicznych gatunków roślin i ptaków.
Timanfaya - można odwiedzić ten park, goszcząc na wyspie Lanzarote. Na swej powierzchni ma ponad trzysta kraterów z różnych etapów erupcyjnych, które dają niepowtarzalne świadectwo wulkanicznemu pochodzeniu wyspy. Park charakteryzuje się oryginalnym chromatycznym kolorytem, rzadką roślinnością i takimi okazami fauny, jak jaszczurka z Haria, ścierwnik czy burzyk.
Garajonay – położony na Gomerze, wpisany jest przez UNESCO na listę Światowego Dziedzictwa Naturalnego. Zobaczyć tu można specyficzne drzewostany wawrzynu kanaryjskiego z endemicznymi gatunkami gołębi i insektów.
Tekst: Agnieszka Budo