Korozja szklanych zabytków

W sukurs muzealnikom pospieszyli naukowcy z Akademii Górniczo-Hutniczej
w Krakowie, którzy realizują grant na temat chemizmu korozji szkieł zabytkowych w pomieszczeniach muzealnych i określenia warunków bezpiecznego ich przechowywania.
Okazuje się, że zjawisko korozji, kojarzone powszechnie z metalami, dotyczy także szkła, na które również oddziaływują zanieczyszczenia środowiska
i zmienne parametry fizyczne, takie jak: temperatura czy wilgotność względna. – Szkło historyczne, o bardzo różnym stanie zachowania, zgromadzone
w magazynie czy eksponowane w gablotach, stwarza wiele problemów
w związku z rozwijającym się procesem korozji powierzchniowej i objętościowej – tłumaczy specjalistka z zakresu inżynierii materiałowej, dr inż. Elżbieta Greiner - Wronowa z AGH w Krakowie – Dodatkowo z racji swojego specyficznego charakteru, polegającego na amorficzności (tj. posiadaniu nieuporządkowanej struktury), szkło ma zróżnicowaną stabilność chemiczną i dlatego
w zróżnicowany sposób podlega zmianom, wynikającym z otaczającego środowiska. Przeprowadzane w AGH badania będą cenną wskazówką dla kuratorów przygotowujących ekspozycje muzealne czy czasowe wystawy. Sam bowiem dobór obiektów umieszczanych w jednej gablocie okazuje się być pierwszą czynnością prewencyjną dla danego zabytku.

Tekst: Małgorzata Sienkiewicz