Namioty Beduinów

Namiot dla większości z nas nie ma znaczenia symbolicznego. Jednak dla wielu mieszkańców pustynnych terenów jest on nie tylko schronieniem i domem. Ze Starego Testamentu wiemy, że wędrowne plemiona Izraela ustawiały przy swoich obozowiskach namiot dla Boga, tak zwany Namiot Spotkania, będący prototypem świątyni. W wielu kulturach maszt namiotu wiąże się z symboliką filara lub kolumny – związku pomiędzy ziemią a niebem. Natomiast namioty Beduinów symbolizują dwoistość natury kobiecej i męskiej. Zwykle dzielą się one na dwie części, w jednej mieszkają kobiety, w drugiej mężczyźni. Oddzieleni są od siebie jedynie zasłoną, która nosi nazwę ma’nad. Obszar przeznaczony dla mężczyzn i służący do przyjmowania większości gości, to mag’ad – miejsce posiedzeń. Kobiety natomiast żyją w maharama – miejscu kobiet, w którym przyrządzane są posiłki i odbywają się babskie spotkania.

Tekst: Agnieszka Budo