8 niezwykłych gatunków zwierząt, które są zagrożone wyginięciem

W tym artykule:

1. Irbis śnieżny
2. Tygrys sumatrzański
3. Orangutan sumatrzański
4. Żółw szylkretowy
5. Słoń afrykański
6. Skalinek czarny
7. Norka europejska
8. Tuńczyk pospolity

Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych to spis zwierząt, który przygotowuje Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN). Jest krytycznym wskaźnikiem stanu światowej bioróżnorodności. Na liście znajduje się obecnie ponad 142 500 gatunków, z czego 40 tysięcy są zagrożone wyginięciem. Większość z nich uzyskała swój status w wyniku działalności człowieka. Wyróżniamy 3 główne kategorie zagrożenia: krytycznie zagrożone (CR, critmically endangered), zagrożone (EN, endangered) oraz narażone (VU vulnerable). To niezwykle ważny dokument, który dostarcza nam wielu informacji o poszczególnych osobnikach, ich siedliskach, populacji oraz czekających na nie niebezpieczeństwach. Te dane pomagają w podejmowaniu decyzji, które dotyczą ochrony przyrody. Oto 8 niezwykłych gatunków, które są zagrożone wyginięciem.

Irbis śnieżny

Zwany również panterą śnieżną. To prawdziwy duch gór. Zaobserwowanie go w jego naturalnym środowisku jest niezwykle trudne, ponieważ to zwierzę bardzo dobrze się ukrywa i wiedzie żywot samotnika. Występuje na terenach Azji Środkowej, w górach Ałtaj i Himalajach. Ta pantera znakomicie przystosowała się do życia w ekstremalnych warunkach i wspinaczki po skałach. Jego futro jest długie i gęste, natomiast sierść w kolorze kremowo-szarym z brunatnymi rozetkami zapewnia mu doskonały kamuflaż. Na wolności żyje około 4000 tysięcy irbisów śnieżnych. IUCN zaklasyfikował go jako VU - narażony na wyginięcie. Do głównych zagrożeń zalicza się kłusownictwo, zmiany klimatu, utrata siedlisk oraz nielegalny handel futrami tych zwierząt.

Tygrys sumatrzański

Jest podgatunkiem tygrysa azjatyckiego. Osobniki, które pozostały jeszcze przy życiu żyją w parkach narodowych i rezerwatach na Sumatrze. Szacuje się, że jest ich zaledwie kilkaset. Jest stworzeniem bardzo terytorialnym. Nie toleruje innych samców w miejscu, w którym żyje. Bardzo dobrze czuje się w wodzie i poluje głównie na dużą zwierzynę, chociaż jest najmniejszym spośród wszystkich tygrysów. Polowanie na niego jest surowo wzbronione, ale niekiedy dochodzi do incydentów kłusowniczych ponieważ są osoby, które wiele za nie zapłacą. IUCN określa tygrysa sumatrzańskiego za krytycznie zagrożonego (CR).

Orangutan sumatrzański

To ssak z rodziny człowiekowatych. Jest endemicznym gatunkiem Sumatry. Występuje tylko w pozostałościach naturalnych lasów na północnych krańcach wyspy. Ma bardzo długie ramiona (rozpiętość ramion wynosi ponad 2 m). Jest mniejszy od orangutana z Borneo, ma również bardziej pociągłą i dłuższą twarz oraz jaśniejsze futro, w kolorze rudym. Jest wszystkożerny, ale żywi się głównie owocami, korą drzew, owadami i jajami ptaków. Są bardzo spokojnymi zwierzętami. Co ciekawe, orangutany są jedynymi dużymi małpami człekokształtnymi, które prowadzą nadrzewny tryb życia. Są również najmniej spokrewnione z człowiekiem ze wszystkich żyjących wielkich małp. Ich status zagrożenia określony został za krytycznie zagrożony (CR). Głównym niebezpieczeństwem dla populacji orangutana sumatrzańskiego jest utrata siedlisk, która jest spowodowana uprawą palm olejowych, a także kłusownictwo.

Żółw szylkretowy

Ten żółw z gatunku żółwi morskich w odróżnieniu od swoich krewnych żyje głównie w płytkich lagunach i na rafach koralowych, a nie w otwartych wodach oceanów. Jego zasięg występowania jest naprawdę duży. Wyróżnia się dwa podgatunki: E. i. imbricata i E. i. bissa. Tego pierwszego możemy spotkać w Atlantyku, natomiast drugiego w Indopacyfiku. Żółwie szylkretowe są niezwykle istotne dla zachowania odpowiedniego stanu raf koralowych. Największym zagrożeniem dla żółwia był ogromny popyt na jego muszle i mięso. Z powodu polowań i kłusownictwa jego populacja drastycznie spadła, dlatego Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody w 1996 roku uznała go za krytycznie zagrożony wyginięciem (CR), a Międzynarodowa Konwencja ds. Handlu Zagrożonymi Gatunkami zakazała polowań na niego.

Słoń afrykański

Słonie afrykańskie sawannowe i słonie afrykańskie leśne są uważane już za dwa odrębne gatunki (wcześniej był to ten sam gatunek słonia afrykańskiego). Po raz pierwszy pojawił się na liście gatunków zagrożonych w 1986 roku, wtedy jako jeden gatunek i przez większość czasu był klasyfikowany jako narażony na wyginięcie (VU). Obecnie słoń afrykański leśny jest klasyfikowany jako krytycznie zagrożony (CR), a słoń afrykański sawannowy jako zagrożony wyginięciem (EN). Największym zagrożeniem dla tych gatunków jest kłusownictwo. Kość słoniowa jest bardzo porządanym i bardzo drogim produktem na świecie. Jeszcze w XX wieku populacja słoni afrykańskich dochodziła kilku milionów, dziś jest to ok. 415 tysięcy osobników. W samej Tanzanii w latach 2009-2014 kłusownicy zabili nawet 60 tysięcy tych wielkich ssaków.

Skalinek czarny

Ten mały ptak jest endemitem nowozelandzkich Wysp Chatham, głównie Mangere i Rangatira . Żyje na nizinnych zakrzewionych lasach. IUCN uznaje go za zagrożonego wyginięciem (EN). Głównym zagrożeniem tego osobnika z gatunku skalinkowatych jest drapieżnictwo ze strony przywiezionych na wyspę szczurów, dzikich kotów, myszy oraz świń domowych. Dodatkowym problemem jest wycinka lasów na wyspach, która powoduje niszczenie siedlisk i w rezultacie migracje i rozproszenie gatunku. Obecnie żyje już tylko nieco ponad 200 osobników skalinka czarnego.

Norka europejska

Dawniej norka europejska występowała niemal w całej Europie. Dziś to już historia i w wielu krajach, między innymi w Polsce ten gatunek wymarł. Nieliczne norki europejskie żyją jeszcze na Półwyspie Iberyjskim, we Francji i w Rumunii. Zamieszkują głównie tereny nad zarośniętymi zbiornikami wodnymi. Żyją zwykle samotnie, a polują na małe ssaki, niektóre płazy, raki, ryby oraz ptaki. Według IUCN gatunek ten jest krytycznie zagrożony (CR).

Tuńczyk pospolity

Tuńczyk pospolity, zwany również błękitnopłętwym to bardzo duża ryba. Może ważyć nawet 700 kg. Jego mięso jest jednym z najdroższych i najpopularniejszych na świecie. Jest rybą słonowodną i występuje w wodach Oceanu Atlantyckiego, Morza Śródziemnego i Morza Czarnego. Jego populacja stale maleje na skutek bardzo dużego zapotrzebowania i niezrównoważonego rybołówstwa. W ciągu ostatnich 50 lat populacja tuńczyka błękitnopłetwego zmniejszyła się o co najmniej 50 procent. WWF twierdzi, że "Wyginięcie tego gatunku mogłoby mieć katastrofalne skutki w wodach północnego Atlantyku, Morza Śródziemnego i Zatoki Meksykańskiej i dla ich ekosystemów.”. IUCN określa jego kategorię jako zagrożony na wyginięcie (EN).

1 z 8

Tuńczyk pospolity

2 z 8

Orangutan sumatrzański

3 z 8

tygrys sumatrzański

4 z 8

Irbis Snieżny

5 z 8

Słoń afrykański

6 z 8

Żółw szylkretowy

7 z 8

Norka europejska

8 z 8

Skalinek Czarny