Najszczęśliwsze zwierzę na świecie wywołuje uśmiech za każdym razem. Ale samemu pupilowi nie zawsze jest do śmiechu
Kuoka, czyli najszczęśliwsze zwierzę na świecie, potrafi poprawić humor nawet po najcięższym dniu. Jednak jego wiecznie uśmiechnięty pyszczek może być bardzo mylący. Co się za nim kryje?
W tym artykule:
Jakie jest najszczęśliwsze zwierzę na świecie? Tytuł ten od lat trzyma kuoka – należący do rodziny kangurowatych ssak, występujący wyłącznie na terenie Australii. A to wszystko za sprawą wiecznie uśmiechniętego pyszczka, który przyniósł stworzeniu olbrzymią sławę i stał się jego znakiem rozpoznawczym.
Na samym Instagramie znajdziemy ponad 275 tysięcy postów oznaczonych tagiem „quokka”. Z kolei na TikToku filmy z kuokami w roli głównej do tej pory zostały odtworzone przeszło 186 mln razy.
Co tak naprawdę skrywa najsłynniejszy w świecie zwierząt uśmiech? Poniżej zebraliśmy najważniejsze – czasami mniej słodkie – informacje na temat tego niezwykle lubianego mieszkańca Antypodów i krewniaka kangurów.
Czy to największy płaz na świecie? W Australii znaleziono ropuchę olbrzymią, która waży prawie 3 kg
Ropucha wielkości piłki futbolowej i ważąca 2,7 kg wzbudziła sensację. Jednak do rekordzistów w świecie płazów jeszcze jej sporo brakuje.
Jak wygląda kuoka?
Kuoka krótkoogonowa (Setonix brachyurus), jak już zostało wspominane, to ssak torbacz należący do rodziny kangurowatych. Najszczęśliwsze zwierzę na świecie, w przeciwieństwie do swojego krewnego, jest pozytywnie nastawione do innych gatunków, z którymi chętnie współdzieli terytorium. Sam preferuje jednak nieduże stada. Sporą sympatią darzy również ludzi, którzy już dawno okrzyknęli go najsłodszym i najbardziej fotogenicznym zwierzątkiem globu.
Pierwsze wzmianki o tym niewielkim stworzeniu pochodzą z XIX wieku, a konkretnie z 1830 roku. Wówczas nowy gatunek opisali francuscy zoolodzy. Jean René Constant Quoy i Joseph Paul Gaimard, bo o nich mowa, w latach 1826 – 1829 uczestniczyli w wyprawie badawczej, docierając na wyspy Pacyfiku, do Australii i Nowej Zelandii. Podczas jej trwania przyrodnicy z Europy zebrali ponadto endemiczne okazy przepiórki, siewki i delfina.
Kuoka nie należy do największych zwierząt. Jej długość to niewiele ponad pół metra, sam ogon osiąga do 30 cm, z kolei waga oscyluje w granicach 2 – 4 kilogramów (dla porównania kangury ważą nawet 90 kg). Ciało pokryte jest gęstą, długą sierścią – szarobrązową na głowie i rudą na karku. Prowadzi nocny tryb życia, dlatego najbardziej aktywny jest po zachodzenie słońca. Jako roślinożerca żywi się głównie liśćmi i trawą. Średnia długość życia kuoki wynosi 5 lat.
60 lat temu książę Filip nieświadomie uratował najrzadszego torbacza Australii
Potorous gilbertii przez wiele lat był uważany za wymarły gatunek. Od niedawna populacja niewielkich torbaczy się powiększa.
Gdzie występuje kuoka?
Najszczęśliwsze zwierzę na świecie można spotkać w południowo–zachodniej Australii (od wschodniej części Perth do Stirling Range i Green Range na wschód od Albany) oraz na wyspach Bali i Rottnest, potoczniej nazywanej Rotto. Co ciekawe, ostatnia z nich swoją nazwę zawdzięcza właśnie temu niewielkiemu torbaczowi.
W XVII wieku teren ten był częstym celem podróży holenderskich żeglarzy. Jeden z nich, Willem de Vlamingh, który dopłynął do zachodnich wybrzeży Australii w 1696 roku, twierdził, że wyspę zamieszkują duże szczury, stąd nazwa Rottnest, czyli „szczurze gniazdo”. W rzeczywistości nie były to jednak gryzonie, a właśnie kuoki, które dla przybyszy ze Starego Kontynentu były nieznanym gatunkiem.
Zwierzęta na Antypodach – jakie gatunki można spotkać w Australii?
Najmniejszy ze wszystkich kontynentów jest prawdziwym rajem dla wszystkich miłośników dzikiej fauny. Zwierzęta Australii znacząco różnią się od gatunków, które możemy spotkać w innych...
Największym wrogiem kuok są list. Poważnym zagrożeniem dla ich populacji jest również działalność człowieka i susza. W wyniku pożarów, które nawiedziły zachodnią Australię w 2015 r., żywioł strawił ponad 98 hektarów lasów. Naukowcy oszacowali wówczas, że wymarła znaczna część żyjących tam torbaczy.
Z 600 osobników zostało tylko 39. I choć liczba ta wzrosła do ok. 300, potrzeba jeszcze co najmniej dekady, by populacja w pełni się odrodziła – przyznają działacze australijskiego WWF. Na terenie Australii kuoki znajdują się pod ścisłą ochroną.
– „Projekt kuoka” pokazuje, jak długo trwa odbudowa populacji po wielkim pożarze buszu – przyznaje Ashleigh Chauvin, konsultantka ds. gatunków WWF Australia.
Czy kuoki rzucają swoimi dziećmi?
Kuoki ze względu na zadowolone pyszczki nazywane są najszczęśliwszymi, a zarazem najsłodszymi zwierzętami świata. Wieczny uśmiech bywa jednak bardzo zdradliwy. Dlaczego? Dorosła samica bez żadnych skrupułów potrafi poświęcić życie własnego potomstwa w chwili zagrożenia. Gdy niebezpieczeństwo jest blisko, kuoka, aby odwrócić uwagę drapieżnika, rzuca młodymi, a sama ucieka.
Ciąża u kuoki trwa dosyć krótko, bo zaledwie miesiąc. Młode przebywa w torbie matki przez okres sześciu miesięcy. Jeśli nie przeżyją, z zapłodnionych wcześniej komórek rozwija się kolejny zarodek.
Co powoduje dzieciobójstwo wśród zwierząt? Tego dowiesz się z artykułu „Dzieciobójstwo wśród zwierząt. 7 gatunków, które zabija własne potomstwo” >>
Nasz ekspert
Igor Szulim
Od zawsze wiedziałem, co chcę robić w życiu. Dlatego z pasji i z wykształcenia jestem dziennikarzem. W National-Geographic.pl zajmuje się tematyką podróżniczą. Szczególnie bliskie są mi kraje niemieckojęzyczne. Po godzinach najchętniej spędzam czas na korcie tenisowym.