Reklama

W tym artykule:

  1. Co to są relikty?
  2. Znaczenie reliktów
  3. Jakie są rodzaje reliktów?
  4. Jakie są przykłady reliktów?
Reklama

Relikt historii”, „relikt przeszłości”, „relikt minionej epoki” – chyba każdy przynajmniej raz spotkał się z takimi lub podobnymi określeniami. Warto wiedzieć, że każde z nich zostało zapożyczone z biogeografii i paleontologii. Choć kontekst stosowania tych terminów w poszczególnych dziedzinach nauki i w życiu codziennym najczęściej jest wspólny, to warto wiedzieć, że słowo „relikt” ma w środowisku naukowym ściśle określone znaczenie.

Co to są relikty?

Słowo „relikt” pochodzi od łacińskiego relictum i oznacza „pozostałość” lub „przeżytek”. Jak odnieść to znaczenie do świata flory i fauny? Spieszymy z wyjaśnieniem.

Mówiąc o reliktach, na myśli trzeba mieć współcześnie występujące gatunki lub wyższe jednostki taksometryczne zwierząt i roślin, które w przeszłości miały szerszy niż obecnie zasięg występowania. To określenie dotyczy także nielicznych reprezentantów wymarłych grup systematycznych.

Rośliny Australii – poznaj niesamowitą florę Australii

Rośliny Australii są reprezentowane przez ok. 20 tys. gatunków naczyniowych i 14 tys. gatunków nienaczyniowych. Jakie gatunki reprezentują roślinność Australii? Poniżej wymieniamy i opisu...
Rośliny Australii - poznaj niesamowitą florę Australii (fot. Getty Images)
Rośliny Australii - poznaj niesamowitą florę Australii (fot. Getty Images)

Do powstawania reliktów przyczyniają się dwie grupy czynników: naturalna i antropogeniczna. Czynniki naturalne to nic innego, jak zachodzące w środowisku zmiany: topograficzne, klimatyczne i edaficzne. Mówiąc o czynnikach antropogenicznych, na myśli trzeba mieć rezultaty bytności i działalności człowieka. W tym miejscu należy wymienić przede wszystkim utratę siedlisk w wyniku introdukcji obcych gatunków, polowań, wylesiania i osuszania terenów podmokłych.

Znaczenie reliktów

Relikty odgrywają ważną rolę w środowiskach, w których występują, ale ich znaczenie należy rozpatrywać przede wszystkim w kontekście biologicznym i ewolucyjnym. Relikty, które często są też endemitami, pozwalają utrzymać odrębność biologiczną obszaru, na którym występują. Poza tym dostarczają wielu cennych informacji na temat dawnych środowisk. W znaczeniu ewolucyjnym, relikty dają naukowcom odpowiedź na niektóre pytania związane z przebiegiem zmian zachodzących w obszarze całych grup organizmów.

Jakie są rodzaje reliktów?

Istnieje kilka klasyfikacji reliktów. Podstawowa wprowadza podział na relikty biogeograficzne i ewolucyjne.

Relikty biogeograficzne

Pierwsza z wymienionych kategorii obejmuje gatunki lub wyższe jednostki taksonomiczne świata flory i fauny, które obecnie charakteryzują się znacznie węższym zasięgiem geograficznym niż pierwotnie. Współcześnie żyją i rozwijają się na ograniczonych obszarach, nazywanych ostojami (refugiami), na których występują warunki sprzyjające ich egzystencji. Przykładem takich miejsc mogą fragmenty wilgotnych lasów równikowych Amazonii, gdzie w plejstocenie panowały stabilne warunki klimatyczne, albo górskie pasma i szczyty, które w okresie zlodowaceń sięgały ponad lądolód.

Pod względem sposobu powstawania, relikty biogeograficzne dzielimy na:

  • pierwotne – należą do nich rośliny i zwierzęta, których zasięg występowania został ograniczony w następstwie oddziaływania czynników naturalnych;
  • wtórne – powstałe pod wpływem oddziaływania czynników o charakterze antropogenicznym.

Na obszarach, na których występuje klimat umiarkowany, relikty należy dzielić na:

Aksolotl
Getty Images
  • trzeciorzędowe – ta kategoria obejmuje gatunki, które w trzeciorzędzie charakteryzowały się szerokim zasięgiem występowania, a obecnie żyją wyłącznie na niewielkich obszarach;
  • glacjalne (polodowcowe) – do tej grupy zaliczyć należy gatunki, które wraz z przesuwającym się na południe czołem lodowca zwiększyły swój zasięg geograficzny, a po jego ustąpieniu ostały się wyłącznie na ograniczonych stanowiskach, takich jak niż czy góry;
  • kserotermiczne – są to gatunki, których zasięg geograficzny zwiększył się w kierunku północy wraz z ociepleniem klimatu. Następnie gatunki te zostały odizolowane od swoich naturalnych siedlisk.

W klasyfikacji reliktów biogeograficznych należy wyróżnić również tzw. relikty wędrujące. Pod tym pojęciem kryją się gatunki mogące wtórnie zasiedlać nowe obszary z ostoi.

Relikty ewolucyjne

Co to jest relikt w ewolucji? Pod pojęciem reliktów ewolucyjnych, nazywanych też filogenetycznymi, należy rozumieć gatunki lub wyższe jednostki taksonomiczne przedstawicieli świata flory i fauny, które są pozostałością po grupach wymarłych, niegdyś obfitujących w gatunki. Takie rośliny i zwierzęta są klasyfikowane jako „żywe skamieniałości”.

Jakie są przykłady reliktów?

Relikty występują na całym świecie, a Polska nie stanowi tu wyjątku. Świetnym przykładem jest Hacquetia epipactis, czyli cieszynianka wiosenna. Ta roślina z rodziny selerowatych to relikt wędrujący, który wcześniej występował w ostoi po południowej stronie Karpat. Obecnie można ją spotkać także w Polsce, m.in. na Pogórzu Cieszyńskim.

Przykłady reliktów kserotermicznych to m.in. Prunus fruticosa (wisienka stepowa) i Adonis vernalis (miłek wiosenny). Obie rośliny porastają wyłącznie izolowane stanowiska na nasłonecznionych zboczach i stepy.

Dewon, czyli kiedy ryby rządziły planetą

Dewon był czwartym okresem ery paleozoicznej. Nazywany jest epoką ryb, ponieważ to właśnie te stworzenia rządziły wówczas naszą planetą. Niektóre gatunki z tego okresu można nawet dzi..
Dewon
Dewon nazywany jest epoką ryb. fot. Getty Images

Do reliktów glacjalnych zalicza się m.in. Baranchinecta paludosa (skrzelopływka bagienna). To niewielki skorupiak żyjący na jednym stanowisku w Tatrach wysokich i w zasięgu strefy podbiegunowej.

Przykładem reliktów trzeciorzędowych jest m.in. Pinus peuce (sosna rumelijska). W trzeciorzędzie roślina ta porastała niemal całą Europę. Współcześnie występuje wyłącznie na Półwyspie Bałkańskim.

Reklama

Dość bogato reprezentowane są także relikty ewolucyjne. W tej kategorii należy wymienić przede wszystkim powszechne w paleozoiku widłaki zaliczane do rodzajów Selaginella i Lycopodium, widłoroga amerykańskiego (Antilocapra americana), czyli jedynego żyjącego przedstawiciela widłorogowatych, dwa współcześnie żyjące gatunki ryb z rodzaju Latimeria i hatterię (Sphenodon punctatus) – jedynego żyjącego przedstawiciela gadów ryjogłowych.

Nasz ekspert

Artur Białek

Dziennikarz i redaktor. Wcześniej związany z redakcjami regionalnymi, technologicznymi i motoryzacyjnymi. W „National Geographic” pisze przede wszystkim o historii, kosmosie i przyrodzie, ale nie boi się żadnego tematu. Uwielbia podróżować, zwłaszcza rowerem na dystansach ultra. Zamiast wygodnego łóżka w hotelu, wybiera tarp i hamak. Prywatnie miłośnik literatury.
Reklama
Reklama
Reklama