Żaba deszczowa wygląda jak „wściekłe awokado”. Dla jednych jest odrażająca, dla innych urocza

W tym artykule:

1. Gdzie żyje czarna żaba deszczowa?
2. Jak wygląda żaba deszczowa?
3. Tryb życia żaby deszczowej
4. Status żaby deszczowej

W królestwie płazów bezogonowych, liczącym około 7000 gatunków, nie brakuje prawdziwych osobliwości. Wystarczy wskazać choćby na goliata płochliwego (Conraua goliath), czyli największą, bo mierzącą ok. 30 cm długości, żabę świata. Albo na żabę omszoną (Theloderma corticale), prawdziwego mistrza kamuflażu. Wymieniając najdziwniejsze żaby, nie można jednak pominąć naszego dzisiejszego bohatera. W końcu „wściekłe awokado” musiało czymś zapracować na swój przydomek.

Gdzie żyje czarna żaba deszczowa?

Czarna żaba deszczowa (Breviceps fuscus) to gatunek płaza bezogonowego z rodziny Brevicipitidae. Tak jak jej pozostali przedstawiciele, jest afrykańskim endemitem.

Zasięg występowania czarnej żaby deszczowej ogranicza się do południowego wybrzeża Republiki Południowej Afryki. Siedliska tego gatunku są zlokalizowane na zboczach Gór Przylądkowych, na wysokości przekraczającej 1000 metrów n.p.m. Jego przedstawiciele zamieszkują fynbosy i piaszczyste obrzeża lasów.

Jak wygląda żaba deszczowa?

Breviceps fuscus osiąga od 40 do 51 mm długości. Tak jak pozostałe gatunki z rodziny Brevicipitidae, żaba deszczowa ma wyjątkowo krótką głowę, obłe ciało i krótkie kończyny, których stopy są skierowane do wewnątrz. Skóra zwierzęcia jest pozbawiona brodawek, za to występują na niej niewielkie, gęsto nagromadzone guzki. Ubarwienie jest ciemnobrązowe lub prawie czarne. Jedynie część brzuszna jest nieco jaśniejsza. Na skórze płaza nie występują wzory.

Przyglądając się przysadzistej i obdarzonej krótkimi kończynami żabie, łatwo można zrozumieć, dlaczego bywa przyrównywana do awokado. A skąd wzięło się określenie „wściekłe”? To zasługa pyska zwierzęcia, który zdaje się wyrażać złość lub niezadowolenie. Rzeczywiście, wystarczy jedno spojrzenie, by dojść do wniosku, że żaba ma zły humor, ale to tylko pozory. Ten niezwykły płaz po prostu tak wygląda.

Tryb życia żaby deszczowej

Breviceps fuscus to gatunek ryjący. Siedliska żab deszczowych są zlokalizowane z dala od wody, na terenach piaszczystych i wśród niskiej roślinności. Przedstawiciele tego gatunku większość czasu spędzają pod ziemią, w norach o głębokości około 15 cm.

Tylne kończyny płaca są wyposażone w wyspecjalizowane guzki, dzięki którym żaba deszczowa może przesuwać glebę i budować norę. W ciągu dnia nie opuszcza schronienia. Prowadzi nocny tryb życia.

Obrona przed drapieżnikami

Żaby deszczowe nie potrafią skakać i nie radzą sobie w wodzie. Nie znaczy to jednak, że w konfrontacji z drapieżnikami są całkowicie bezbronne. W obliczu zagrożenia, Breviceps fuscus nadyma się i znacząco zwiększa rozmiary ciała. Jeżeli ma taką możliwość, unika bezpośredniej konfrontacji i zakopuje się w glebie. Nawet pod ziemią może nabrać powietrza i powiększyć swój rozmiar, by w ten sposób zaklinować się w otworze.

Czym żywi się żaba deszczowa?

Podobnie jak większość płazów bezogonowych, czarna żaba deszczowa żywi się głównie owadami. W jej jadłospisie dominują świerszcze, ale nie gardzi także pająkami i larwami owadów.

Rozmnażanie

W okresie godowym samica wydziela lepką substancję, którą wabi samca. Jaja składa w płytkich, bo około czterocentymetrowych norkach z małym (piętnastomilimetrowym) otworem.

Co warte podkreślenia, u żab deszczowych, tak jak u pozostałych przedstawicieli rodziny Brevicipitidae, nie występuje stadium larwalne. Z jaj wykluwają się małe, ale w pełni ukształtowane osobniki.

Status żaby deszczowej

Dokładna populacja żaby deszczowej nie jest znana. Gatunek ten jest określany jako liczny, więc na razie nie grozi mu wyginięcie. Może się to zmienić, gdy człowiek wkroczy na tereny zamieszkałe przez żaby deszczowe, bowiem gatunek ten nie toleruje naruszania swoich siedlisk. Należy jednak podkreślić, że wiele obszarów objętych zasięgiem występowania Breviceps fuscus podlega ochronie.

Nasz ekspert

Artur Białek

Dziennikarz i redaktor. Wcześniej związany z redakcjami regionalnymi, technologicznymi i motoryzacyjnymi. W „National Geographic” pisze przede wszystkim o historii, kosmosie i przyrodzie, ale nie boi się żadnego tematu. Uwielbia podróżować, zwłaszcza rowerem na dystansach ultra. Zamiast wygodnego łóżka w hotelu, wybiera tarp i hamak. Prywatnie miłośnik literatury.