330 selfie z podróży życia. Michał Kankowski tłumaczy, skąd ten pomysł

Podróż życia

Przed kilkoma laty, dwudziestodwuletni wówczas Michał uznał, że najwyższy czas, by wyruszyć w „podróż życia”. Dlaczego? - A dlaczego nie?! – mówi.

- Ukończyłem zarządzanie na Uniwersytecie Gdańskim. Od razu po studiach wyjechałem do Anglii. Nie jako turysta, ale w celach zarobkowych. To właśnie wtedy postanowiłem ruszyć w podróż dookoła świata.

Od tamtego momentu zaczął zbierać fundusze i niecały rok później wyjechał.

Był koniec września 2014. Złapał pierwszego w życiu stopa, który zabrał go do Niemiec, później do Holandii i Belgii. Dotarł do Francji, Włoch, zahaczył o Słowenię, Austrię i Czechy. Wrócił do domu na 2 tygodnie, by dokończyć wyrabianie wiz.

Kierunek? Reszta świata!

Kiedy formalności były gotowe, busem udał się do Wilna. Dalej do Moskwy, skąd koleją transsyberyjską ruszył do Irkucka, następnie do Pekinu. W Chinach spędził miesiąc, poruszając się pociągami i autostopem w kierunku południa. Później był Hongkong i stamtąd lot do Kota Kinabalu w Malezji.

- Początkowo miałem spędzić tam 3 dni, ale wyszło 7 miesięcy.

Dlaczego tak długo? Michał nie próżnował. W regionie Sabah podjął się realizacji projektu wideo dla tamtejszego departamentu turystyki. – A że biurokracja - mówi - trochę mi to zajęło.

Na czołówkę z tirem

- Wiem, że to zabrzmi banalnie, ale podróżowanie otwiera głowę. I nie można tego porównać do delikatnego uderzenia młotkiem, to raczej czołowe zderzenie z tirem!

Michał wiedział, że po takiej podróży wszystko będzie inne. Podróżowanie pobudza wyobraźnię. Uzależnia. A spotkani w czasie drogi podróżnicy, tylko utwierdzali go w przekonaniu, że po pierwszym dłuższym wyjeździe, rzadko kto wraca do wcześniejszego, stacjonarnego życia.

I to właśnie tę zmianę chciał uchwycić na swoich zdjęciach.

Selfie codzienne

Na przestrzeni czasu selfie nabierają innego charakteru.
- Na filmie można zauważyć powolną zmianę mojego wyglądu i całego krajobrazu. Tak jak zmieniało się otoczenie, tak też styl moich zdjęć – tłumaczy.

- Początkowo zdjęcia robiłem z bliska, stałem sztywno, nie bardzo zwracając uwagę na to, co jest za moimi plecami. Później zacząłem bawić się perspektywą. Wprowadzałem więcej ruchu i dodatkowych bohaterów.

- Wiem, że na większości zdjęć mam nijaką minę, chociaż wcale nijak nie było! – śmieje się.

Niezwykła pamiątka

Cały film przeplatają urywki ujęć z różnych sytuacji, w których młody podróżnik miał okazję uczestniczyć. Zdecydował się na nie, by jeszcze bardziej przybliżyć widzowi klimat swojej przygody.

Sobie przywiózł wyjątkową pamiątkę z podróży, a innym opowiada historię dwudziestoparolatka, który postanowił zmienić coś w swoim życiu. Udało się?

Zobacz wideo >>>