"Cudze chwalicie, swego nie znacie". Udowadnia, że najpiękniejsze niebo jest nad Polską

Wracając z Wielkiej Raczy złapała nas ulewa. Na szczęście szybko przeszła i pokazała się tęcza.
Autor: Patrycja771

Tak wyglądał mój plan zdjęciowy. Po prawej hotel wielogwiazdkowy, po lewej catering - gorąca kolacja się szykuje, a na wprost (Babia i jej masyw) i u góry modele cierpliwie czekają. Czego więcej potrzeba?

Autor: Patrycja771

Zachody słońca zawsze są ciekawe, szczególnie gdz kontrastują ze świeżym, zielonym kolorem kiełkujących zbóż.
Autor: Patrycja771

Zdjęcie już po zachodzie słońca. Widok ze Szpiglasowej Przełęczy.
Autor: Patrycja771

Trafił mi się ciepły zachód słońca, dlatego szybko pojechałam na najbliższe pole, by to sfotografować.
Autor: Patrycja771

Wczesną wiosną - właściwie w Wielką Sobotę, jadąc do domu cieszyłam się piękną pogodą. Śniegu już od jakiegoś czasu nie było, pola zaorane, gdzieniegdzie już nawet coś wykiełkowało. Nagle przede mną zaczęła się formować wielka chmura skierowana w dół. Oczywiście zatrzymałam się, żeby ją sfotografować. Po chwili zerwał się silny wiatr, więc wróciłam do samochodu. Po około dwóch kilometrach wjechałam w burzę śnieżną. Nie było prawie nic widać, a wielkość płatków śniegu naprawdę mnie zaskoczyła. Po kilku minutach wszystko ucichło i znów wyjrzało słońce.
Autor: Patrycja771

Zawsze chciałam spróbować zrobić zdjęcia burzy. Tylko jak to zrobić, kiedy człowiek boi się błyskawic? I znalazłam sposób. Co prawda trochę ogranicza, ale za to można czuć się względnie bezpiecznie.Tak więc wygląda moja pierwsza burza w Tarnowskich Górach.

Autor: Patrycja771

Tarnowskie Góry, to niezbyt duże miasto na Śląsku. Leży 30 km na północ od Katowic i mimo, że to miasto, dookoła na obrzeżach można trafić na niezbyt duże pola. Oczywiście dla mnie to plus.
Autor: Patrycja771

Zimowy wieczór nad Morskim Okiem. Na niebie działy się różne dziwne rzeczy, po czym chmury uformowały się właśnie tak - wyglądało jakby ktoś za Mięguszami puszczał fajerwerki.
Autor: Patrycja771

W poniedziałek wieczorem na niebie widać było groźne chmury, spod których przebijało się słońce. Postanowiłam szybko dotrzeć w ładniejsze miejsce, bo to sfotografować. Niestety, kiedy już dojechałam, rozpadało się na dobre. Nie mogłam wyjść z aparatem w czasie ulewy, chociaż warunki były niesamowite - na zachodzie świeciło słońce, niesamowicie oświetlając żółty rzepak, a nade mną znajdowała się wielka, deszczowa chmura. Na szczęście po kilku minutach z deszczu zrobiła się mała mżawka i już mogłam wyjść z auta. Oto co udało mi się "złapać" w Tarnowskich Górach.
Autor: Patrycja771

Autor: Patrycja771

Zachęcona przez innych postanowiłam w końcu zrobić panoramę milky way. Niestety nie było to dla mnie takie proste. Zdjęcia porobiłam jak do normalnej panoramy, ale widocznie coś było nie tak, ponieważ i Image Composite Editor i Photoshop odmówiły współpracy twierdząc, że nie da rady tego poskładać. Tak na odczepnego jeden zrobił trójngą drogę, a drugi falę. W końcu musiałam ręcznie się tym bawić przez pół dnia. Oto efekt.

Autor: Patrycja771

To było latem. Schodziłam wieczorem ze Świnicy, martwiąc się po pierwsze mgłą, która bardzo utrudniała wędrówkę, a po drugie tym, jaki długi odcinek drogi mi został do pokonania. Do samego Kasprowego około godziny, potem do Kuźnicy ze dwie. Nagle zauważyłam kozice górskie - całe stadko. Nie namyślając się długo, wyciągnęłam aparat i zaczęłam za nimi gonić, by jak najlepiej złapać je w kadr. Zapomniałam wtedy o pogodzie, o godzinie, o wszystkim. Biegałam za nimi dobrą godzinę, zrobiłam ze sto ujęć, kiedy się zorientowałam, gdzie jestem i po co. Wtedy spojrzałam w stronę Kasprowego i oto, co zobaczyłam. Mgła zaczęła schodzić w doliny, chmury podświetliło zachodzące słońce, a promienie ciepło oświetliły stoki. Po kolejnej sesji tatrzańskich pejzaży, zachwycona i szczęśliwa zeszłam w dół. To był piękny dzień.
Autor: Patrycja771

Droga z Kasprowego w stronę Świnicy prowadzi właśnie przez Liliowe. Z daleka widać jak wspinają się maleńkie ludziki.
Autor: Patrycja771

W Tatrach zapowiadał się nareszcie piękny dzień (27.02.2016). Wybór padł na Tatry Zachodnie - Trzydniowiański i Kończysty Wierch. Początkowo pogoda była piękna, jaskrawe, niebieskie niebo, biały śnieg. Niestety z upływem czasu niebo się zachmurzyło i zaczął wiać silny wiatr. Na szczęście spomiędzy chmur przebijało się rozproszone światło słoneczne tworzące ciepłą poświatę.
Autor: Patrycja771

Wracając z Doliny Chochołowskiej minęło mnie kilka par sań z pasażerami jadących w przeciwnym kierunku. Niby nic szczególnego, ale zrobiło się ciekawie, kiedy z naprzeciwka pojawiła się ogromna ciężarówka z drewnem i droga się zakorkowała. Sanie manewrowały, próbując wyminąć ciężarówkę, ale widocynie nie było to proste. Trochę to trwało, aż w końcu każdy pojechał w swoją stronę. Za to sama ciężarówka była urocza, oświetlona całą masą lampek i pomalowana na czerwono - zielono. Od razu skojarzyła mi się z bożonarodzeniową reklamą Coca Coli.
Autor: Patrycja771

Zeszłoroczna piękna pogoda w Ogrodzieńcu. A dokładniej w Podzamczu, 2 km za Ogrodzieńcem na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Pierwsze umocnienia zamku powstały za panowania Bolesława Krzywoustego i przetrwały do 1241 r., kiedy to najazd tatarski zrównał je z ziemią. Na ich miejscu w połowie XIV wieku zbudowano zamek gotycki – siedzibę rodu rycerskiego Włodków Sulimczyków.
Zdaniem niektórych badaczy zjawisk paranormalnych Zamek Ogrodzieniec jest miejscem nawiedzonym, gnieżdżą się tu siły mroczne i potężne. Słynny Czarny Pies z Ogrodzieńca pojawia się niekiedy nocami, biegnąc po murach i wokoło ruin zamku. Wedle relacji osób, które miały okazję widzieć owo widmo, jest to czarny pies, wielkością znacznie przekraczający psa, nawet bardzo dużego, jego oczy płoną, a biegnąc ciągnie za sobą ciężki łańcuch. Zjawa ma ponoć być duszą kasztelana krakowskiego Stanisława Warszyckiego. Co ciekawe – kasztelan straszy także niedaleko ruin zamku w Dankowie jako jeździec bez głowy. Mnie nie udało się go zobaczyć i cieszę się z tego.
Autor: Patrycja771

Autor: Patrycja771