Dziwne miejsca na świecie. 10 niesamowitych kierunków podróży

W tym artykule:

1. 1. Kamienne rzędy w Carnac (Francja)
2. 2. Wyspa Dębów (Kanada)
3. 3. Nan Madol (Mikronezja)
4. 4. Wielkie Zimbabwe (Zimbabwe)
5. 5. Płaskowyż Nazca (Peru)
6. 6. Long Man (Wielka Brytania)
7. 7. Monument Yonaguni (Japonia)
8. 8. Biały Koń (Wielka Brytania)
9. 9. Trójkąt Bermudzki

Na Ziemi jest ponad 900 tys. wysp i wysepek, prawie 2 miliony gór i od niedawna 8 miliardów mieszkańców gatunku Homo sapiens. Spośród tej ogromnej różnorodności przygotowaliśmy listę interesujących 10 kierunków podróży. Oto dziwne miejsca na mapie świata, o których warto wiedzieć.

1. Kamienne rzędy w Carnac (Francja)

Około 3 tys. głazów rozrzuconych na powierzchni kilku kilometrów kwadratowych znajduje się koło miejscowości Carnac we francuskiej Bretanii. To jedno z najbardziej rozległych skupisk megalitów na świecie. Większość bloków została ustawiona w równoległych szeregach, tworząc zgrupowania zwane dziś rzędami Ménec, Kermario i Kerlascan. Pierwszy z nich jest największy. Składa się nań 1099 głazów i tworzy 11 szeregów, każdy długości ponad kilometra.

W okolicy znajdują się też kamienne kręgi i kurhany. Wszystko to powstawało od około 4,5 do 2 tys. lat p.n.e. Naukowcy wciąż nie są do końca pewni, co było przeznaczeniem kamiennych rzędów z Carnac. Może było to obserwatorium astronomiczne lub miejsce kultu przodków. Prawdopodobnie zbudowane przez społeczności zbieracko-łowieckie. Lokalna legenda mówi, że rzędy głazów to rzymskie legiony zaklęte w kamień przez znanego z opowieści arturiańskich czarodzieja Merlina.

2. Wyspa Dębów (Kanada)

Pod koniec XVIII wieku na wysepce Oak Island u wybrzeży Nowej Szkocji odkryto zasypaną ziemią zagadkową studnię tuż obok wielkiego dębu. Od początku pojawiało się pytanie, skąd studia się tam wzięła i co może być w niej ukryte. Od tamtej pory poszukiwacze skarbów rozkopywali to miejsce, mając nadzieję na wzbogacenie się. Na przeszkodzie zawsze jednak stawała woda. Napływała nieznanymi ukrytymi kanałami, zalewając podziemne szyby.

Dziś maleńka wyspa (1,6 km x 1 km) jest prywatną własnością, ale nadal pobudza wyobraźnię. Może skrywa skarb templariuszy, piratów, biżuterię Marii Antoniny albo dokumenty Francisa Bacona świadczące, że to on jest autorem dzieł Szekspira.

3. Nan Madol (Mikronezja)

Kamienne miasto porośnięte tropikalną roślinnością nie bez powodu jest zwane Wenecją Pacyfiku. Nan Madol składa się z 92 sztucznych wysp połączonych kanałami. Zbudowano je u wybrzeży wyspy Pohnpei wchodzącej w skład Mikronezji. Prostokątne platformy z bazaltu są pozostałością po stolicy dynastii Saudeleur panującej tu od 500 do 1450 roku.

Zagadką pozostaje, skąd i jak bazaltowe słupy trafiły w obecne miejsce. Mieszkańcy Pohnpei wierzą, że to sprawka czarodzieja mieszkającego kiedyś na wyspie. W 2016 roku megalityczne miasto Nan Madol trafiło na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

4. Wielkie Zimbabwe (Zimbabwe)

Najstarszy (ok. XI–XV w.) i największy (750 ha) kompleks ruin w południowej Afryce znajduje się około 30 km od miasta Masvingo w Zimbabwe. Najważniejsza budowla to owalna świątynia. Tworzy ją mur wysokości 11 m i długości 250 m zakończony tajemniczą wieżą.

Nie wiadomo, dlaczego Wielkie Zimbabwe zostało opuszczone, ani skąd pochodził materiał do jego budowy. Prawdopodobnie wznieśli je przodkowie plemion należących do rodziny ludów Bantu. Sama nazwa Zimbabwe oznacza „kamienne domy" i nawiązuje do czasów, gdy to tu znajdowała się stolica Królestwa Zimbabwe. O teoriach, kto zbudował Wielkie Zimbabwe, przeczytasz tutaj.

5. Płaskowyż Nazca (Peru)

Gigantyczny pająk, kondor, koliber, małpa i setki innych zwierząt, roślin, figur geometrycznych i linii pokrywa pustynny płaskowyż Nazca w Peru. Wizerunki powstały przez usunięcie ciemnej warstwy gleby i odsłonięcie jasnego podłoża. Dokonały tego ludy Nazca, prawdopodobnie między 300 r. p.n.e. a 900 n.e.

Geoglify odkryto w 1926 roku i od tamtej pory pojawiają się różne teorie na temat ich przeznaczenia. Doszukiwano się w nich szlaków handlowych, kalendarza, bieżni dla sportowców, a nawet lądowiska kosmitów. Niemiecka archeolożka Maria Reiche uważała, że płaskowyż Nazca to ogromny podręcznik astronomii, w którym kontury zwierząt przedstawiają gwiazdozbiory, a linie – ruch gwiazd.

6. Long Man (Wielka Brytania)

Ma 69 m wysokości i znajduje się w Wilmington (Wielka Brytania). Przed 1874 roku był widoczny tylko po słabych opadach śniegu oraz wczesnym rankiem i wieczorem. Później jego kontury wyłożono cegłami – i przy okazji zdeformowano. Co ciekawe, na rysunku z 1710 roku widać zarys hełmu – co może potwierdzać teorię, że „długi człowiek z Wilmington” przedstawia boga wojny. Powstał prawdopodobnie w XVI lub XVII wieku.

7. Monument Yonaguni (Japonia)

W 1985 roku badacz głębin Kihachiro Aratake penetrujący wody u wybrzeży japońskiej wyspy Yonaguni odkrył kamienne struktury przypominające schodkowe piramidy. Podwodny obiekt – nazywany Yonaguni Monument – od 1999 roku bada Instytut Morien. Niektórzy uważają, że to dzieło człowieka, inni – że wytwór natury, podobnie jak np. Schody Gigantów w Irlandii Północnej. A są też tacy, co dopatrują się w nim ruin mitycznej Atlantydy czy Lemurii.

8. Biały Koń (Wielka Brytania)

Na stoku kredowego wzgórza koło Westbury w hrabstwie Wiltshire widnieje sylwetka białego konia. To jeden z ponad 20 podobnych wizerunków w Anglii. Pierwsze wzmianki o Białym Koniu pochodzą z 1742 roku. 36 lat później wierzchowca „poprawiono”. Uznano, że nie dość dokładnie przedstawia podobiznę konia. Nie wiadomo, jak wyglądał oryginał, ani kiedy i dlaczego powstał.

9. Trójkąt Bermudzki

Wierzchołki Trójkąta Bermudzkiego wyznaczają :

• archipelag Bermudy,
• Puerto Rico,
• wybrzeże Florydy.

Od 1945 roku w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęło tam wiele statków i samolotów. O sprawstwo tych tajemniczych zniknięć podejrzewano: olbrzymie fale morskie, zapadające się jaskinie pod dnem oceanu, poduchy słodkiej wody o małej gęstości, superpioruny, piratów, tajne operacje różnych państw. Ostatnio zaś gigantyczne klatraty metanu uwalniające się z morskiego dna.

Nasz ekspert

Łukasz Załuski

Redaktor naczelny „National Geographic Polska". Uważny obserwator zmieniającego się świata i nowych trendów w technologiach. Miłośnik tenisa i europejskich stolic.