Czym się szczyci Szczecin? Oto 9 powodów do dumy

Dobrze jest spojrzeć na wszystko z góry, np. z wysokości 22. piętra. Z najwyżej położonej w Szczecinie kawiarni („na najwyższym poziomie”, ale chodzi raczej o widoki) można wypatrzyć różne smaczki. My na jednej z kamienic zobaczyliśmy napis namalowany białą farbą: „Kocham Szczecin”. Widać jeziora, kanały i rozlewiska Międzyodrza, dźwigi i suwnice portowe, wieże kościołów, których w mieście jest zaskakująco dużo (wieża bazyliki archikatedralnej św. Jakuba została niedawno odbudowana, w niej także znajduje się punkt widokowy). Po powrocie na ziemię łatwo zauważyć charakterystyczne dla ulic Szczecina żeliwne pompy z drugiej połowy XIX w. (po prawej). Niektóre z tych, co przetrwały (ok. 30), nadal działają!

Fot. Shutterstock

Jedyny w Polsce zwodzony most kolejowy zobaczymy w dzielnicy Podjuchy. Spina brzegi Regalicy (Odry Wschodniej), podnoszone jest jedno z pięciu przęseł długości 17 m. Dzięki temu pod wiaduktem mogą swobodnie przepływać większe statki. Obecna konstrukcja to efekt powojennej odbudowy – oryginał z końca XIX w. został, podobnie jak wszystkie szczecińskie mosty, wysadzony pod koniec wojny przez wycofujące się wojska niemieckie.

Fot. Shutterstock

Browar, pub i restauracja w jednym, a przede wszystkim nowe miejsce spotkań szczecinian. Lokal został otwarty kilka miesięcy temu w miejscu, gdzie w XIX w. mieściła się Komendantura Garnizonu Wojskowego. Do starego budynku dobudowano nowy, tam stanęły miedziane kadzie, w których warzy się piwo jęczmienne i pszeniczne. Wystrój nawiązuje do klimatu przedwojennych knajpek i do pierwotnego przeznaczenia tego miejsca. Przykład? Menu umieszczono w „teczkach akt osobowych”.
Stara Komenda, plac Batorego 3.

Fot. Shutterstock

Kompleks przemysłowych budynków z czerwonej cegły przy ul. Kolumba schodzi aż do samej wody. Gdy się na niego patrzy, łatwo sobie wyobrazić dawną świetność tego miejsca i wygląd miasta przed wojną. Zabudowania fabryk powstały na początku XX w., a produkowane tu drożdże i spirytus były znane w całych Niemczech. Obiekt został po wojnie zdewastowany, czeka jednak na rewitalizację (część dachów jest już wyremontowana). Teraz działa w nim hurtownia ogrodnicza. „Wenecję” można obejrzeć z mostu, ale w sezonie lepiej wskoczyć do kajaka. Dopłynie się nim do innych trudno dostępnych, fascynujących miejsc Szczecina, np. do portu i doków stoczni remontowej. Poza tym z perspektywy wody miasto wygląda bardzo ciekawie. www.kajakowy.szczecin.pl

Fot. Shutterstock

Jego historia sięga 1969 r., kiedy to z demobilu radzieckiej armii stacjonującej w mieście przekazano trzy maszyny do prigotowlenija pirożkow (pasztecików). Zostały zaprojektowane jako kuchnie polowe, były więc bardzo wydajne. Drożdżowe nadziewane paszteciki stały się hitem, w latach 70. i 80. ustawiały się po nie długie kolejki. „Oryginalna” maszyna pracuje do dziś w barze Pasztecik przy ul. Wojska Polskiego 46. Warto tam zajść także po to, żeby zobaczyć niemal niezmieniony od lat 70. wystrój baru.

Fot. Shutterstock

Pionier 1909 to najstarsze nieprzerwanie działające kino na świecie. Odnajdzie się w nim klimat z początku ubiegłego wieku. W dolnej sali, nazwanej Kiniarnią, ustawiono stoliki i krzesła, widzowie zamawiają w barze kawę albo wino i popijają je w trakcie seansu. Zamiast szelestu papierków usłyszy się szum projektora ze szpulami, z którego puszczane są filmy. A jeśli produkcja jest niema? W ruch idzie zabytkowe pianino.

Fot. Wikimedia Commons

Kto pierwszy raz przekroczy główną bramę Cmentarza Centralnego, będzie zaskoczony. Aleja obsadzona platanami przywodzi na myśl park. Trzeba się dobrze przyjrzeć, żeby wśród drzew i krzewów (wiele z nich to rzadkie gatunki) zobaczyć nagrobki. Największa w naszym kraju nekropolia (168 ha) i trzecia w Europie jest dziełem najlepszych architektów, ogrodników i artystów początku XX w. Wyznaczono w niej trakt historyczny i ścieżkę botaniczną. W naszym plebiscycie „7 nowych cudów Polski” cmentarz zajął piąte miejsce.

Fot. Wikimedia Commons

Oddany w ubiegłym roku do użytku budynek przypomina wierzchołek góry lodowej. I mniej więcej takie robi wrażenie. Doskonała akustyka ma swoje źródło właśnie w specjalnej geometrii ścian i sufitów. Filharmonia Szczecińska uruchamia zmysły: zarówno słuchu, lecz także wzroku.

Fot. Wikimedia Commons