Ile kolorów ma Maroko? Zobacz jego całą paletę barw podczas jednej wyprawy!

Sahara nie jest pustynią jako taką – to obszar pustynny, na który nie dość, że składają się „pojedyncze” pustynie, to jeszcze rozciągnięty jest na terenie 11 państw, w tym Maroka. Sahara jest największym teren pustynnym na ziemi, obejmuje obszar ponad 9 milionów kilometrów kwadratowych! Nie jest to, jak można by sądzić, martwa ziemia. Wewnętrznie zróżnicowana Sahara posiada swoje kwiaty – rozkwitające tu i ówdzie oazy, w których nie brak wody i roślinności.

Wschód słońca na Saharze to spektakularne doświadczenie. Po godzinach spędzonych w siodle na wielbłądzie, po nocy w oazie, nabierze ono jeszcze bardziej magicznego charakteru. Jeśli chcesz wybrać się na wyprawę do Maroka z fotografem National Geographic sprawdź ofertę >>>

Kiedy na pustyni nagle rozkwita soczysta zieleń, może to oznaczać zarówno fatamorganę, jak i prawdziwy raj – oazę. Te miejsca, gdzie wody gruntowe dosięgają powierzchni ziemi, stają się centrum życia. Oaza to nie tylko schronienie przed upalnym dniem, to także remedium na chłód nocy; amplituda temperatur na pustyni jest ogromna. Jedną z najbardziej znanych oaz jest oaza Merzouga. Charakterystyczną roślinnością tych obszarów są palmy daktylowe. Jeśli chcesz zobaczyć oazę >>>

Oazy nie są jedynym źródłem zieleni w Maroku. Równie zachwycające i odcinające się od wszelkich odcieni żółci, pomarańczy oraz szarości i brązów, są gaje palmowe. Daktylowce uprawiane są powszechnie na południu kraju, m.in. w Tafilalt. Region ten, będący przedpolem Sahary, jest ogromnie ważny gospodarczo. Położony w stosunkowo niewielkiej odległości od Fezu, ma długie tradycje handlowe.

Podczas kiedy natura zachwyca nas tonami i odcieniami, zmieniającymi się zależnie od pory dnia, fakturami, formami architektonicznymi wtapiającymi się w naturalne ukształtowanie terenu, na marokańskim bazarze chaos barw może przyprawić o zawrót głowy. Rękodzieło, detal, barwa, wzór - tu wszystko splata się w zachwycającą całość i materializuje się w postaci dywanów, malowanej zastawy, ubrań, lamp. Chodzenie między stoiskami jest swoistym zwiedzaniem muzeum sztuki użytkowej, a zaczepki sprzedawców są wstępem do rozmowy. Zawsze należy się targować – podanie ceny to dopiero zaproszenie do pogawędki o zaletach danego towaru a jej finał można w najgorszym przypadku podsumować jako miłą rozmowę, zaś w najlepszym - jako interes życia!

Na targu można kupić ręcznie wykonane pamiątki, takie jak buty, materiały, dywany, ale nic tak nie przypomni wyprawy do Maroka jak smak i zapach – warto zapuścić się w alejkę z przyprawami i nabyć charakterystyczne dla marokańskiej kuchni aromatyczny kmin, popularny tam tak jak sól, żółty szafran, ogniście czerwoną słodką paprykę, cynamon czy kardamon.