Snowdonia to jeden z najpiękniejszych parków narodowych. Zachwyca nie tylko wspaniałą przyrodą

W tym artykule:

1. Gdzie znajduje się Snowdonia?
2. Charakterystyka Snowdonii
3. Przyroda Snowdonii
4. Kultura Snowdonii
5. Co warto zobaczyć w Snowdonii?

Snowdonia National Park jest jednym z najchętniej odwiedzanych przez turystów miejsc w Walii. Każdego roku zachwycający park narodowy jest celem wyprawy niemal czterech milionów osób. Nic dziwnego. Coś dla siebie znajdą tam nie tylko miłośnicy przyrody, wielbiciele górskiego trekkingu i osoby preferujące spokojne wycieczki w mniej wymagającym terenie, ale także wszyscy, którzy nie wyobrażają sobie urlopu bez podziwiania zachwycającej architektury i kosztowania przysmaków lokalnej kuchni.

Gdzie znajduje się Snowdonia?

Zanim wskażemy lokalizację parku narodowego, wypada wyjaśnić, czym właściwie jest Snowdonia, w języku walijskim nazywana Eryri. Mowa tu o pasmie górskim, którego najwyższym szczytem jest Yr Wyddfa (Snowdon). Zasięg geograficzny tego obszaru nie jest ściśle zdefiniowany. Tradycyjnie odnosi się do gór wznoszących się na terenie historycznego hrabstwa Caernarfonshire, ale bywa też zawężany do szczytu Snowdon i wierzchołków sąsiadujących.

Park Narodowy Snowdonia obejmuje większy obszar. Rozciąga się w północno-zachodniej części Walii, na obszarze dwóch hrabstw: Gwynedd i Conwy. Zajmuje powierzchnię 823 mil kwadratowych (ok. 2131 kilometrów kwadratowych).

5 najpiękniejszych tras samochodowych. Wspaniałe widoki!

Wsiadaj za kółko i zwiedzaj świat. Te trasy to absolutny hit: kręte drogi, klify, półki skalne, wodospady. Poleca Karol Lewandowski z bloga Busem przez świat.

Jak pod tym względem wypada na tle polskich obszarów chronionych? Biebrzański PN – największy park narodowy w Polsce – rozciąga się na obszarze około 592 kilometrów kwadratowych. Z kolei najmniejszy – Ojcowski Park Narodowy – zajmuje niespełna 22 kilometry kwadratowe.

Charakterystyka Snowdonii

Utworzona w 1951 roku Snowdonia, będąca trzecim najstarszym parkiem narodowym w Wielkiej Brytanii, ma charakter typowo górski. Na jej obszarze wznosi się 9 pasm górskich. Należy jednak podkreślić, że Eryri to nie tylko górskie krajobrazy. Linia brzegowa parku mierzy ponad 119 km, więc nie brakuje tam wspaniałych wybrzeży. Walijskie lasy pokrywają 11000 ha powierzchni parku i tworzą niesamowity krajobraz.

Długość sieci rzecznej to 700 km. Na dzikich rzekach i strumieniach górskich można podziwiać malownicze, spienione wodospady, a to jeszcze nie wszystko. Na obszarze parku znajduje się ponad 100 jezior.

Park narodowy inny niż wszystkie

W odróżnieniu od większości europejskich czy amerykańskich parków narodowych, Snowdonia nie jest objęta ochroną. Na tym obszarze mieszka i pracuje 27500 osób. Znajdują się tak kamieniołomy i kopalnie.

Znaczący wzrost populacji Snowdonii nastąpił w XVIII i XIX wieku. Trwająca rewolucja przemysłowa znacząco zwiększyła zapotrzebowanie na wydobywane tam surowce. Co za tym idzie, nastąpił ogromny wzrost zapotrzebowania na siłę roboczą. W krótkim do tamtejszych miasteczek zaczęli zjeżdżać ludzie z całej Wielkiej Brytanii.

Przyroda Snowdonii

Tak bogaty krajobrazowo obszar po prostu musi obfitować w niezwykłe gatunki roślin i zwierząt. Poniżej opisujemy najciekawsze okazy tamtejszej flory i fauny.

Lilijka alpejska

Lilijka alpejska to wizytówka Snowdonii. Roślina z gatunku liliowatych występuje w górach Azji, Europy i Ameryki Północnej. W Polsce można zobaczyć ją w Tatrach i na nielicznych stanowiskach w pasmie Karkonoszy.

Wzniesiona, prosta łodyżka lilijki alpejskiej osiąga do 12 cm wysokości. Ma dwa nagie liście odziomkowe o szerokości 1 mm i kilka krótkich, skrętolegle wyrastających liści łodygowych. Na szczycie łodygi rośnie jeden lub dwa kwiaty.

Skalnica naprzeciwlistna

Żeby zobaczyć skalnicę naprzeciwlistną, trzeba wybrać się wysoko w góry. Ta arktyczna roślina z gatunku skalnicowatych jest wyjątkowo odporna na niesprzyjające warunki. W Polsce rośnie wyłącznie w najwyższych partiach Tatr.

Skalnica naprzeciwlistna tworzy gęste darnie o wysokości do 1,5 cm, z których wyrastają dłuższe pędy kwiatowe, osiągające ok. 3 cm. Ulistnienie, składające się z drobnych, sztywnych liści o kształcie odwrotnie jajowatym, jest naprzeciwległe. Na szczytach pędów kwiatowych rosną pojedyncze różowoliliowe kwiaty.

Wrończyk

Wrończyk jest najrzadziej spotykanym w Walii przedstawicielem rodziny krukowatych. Cechuje go czarne, połyskliwe upierzenie oraz czerwony dziób i kończyny. Żywi się drobnymi owadami, a górskie zbocza są jego naturalnym środowiskiem.

Stonehenge pierwotnie stało w Walii? Archeolodzy udowodniają, że część kamieni przeniesiono

Kamienna neolityczna budowla w Stonehenge od wieków rozbudza wyobraźnię naukowców i historyków. Ostatnio pojawia się coraz więcej rewelacji na jej temat. Kolejną są badania, z których wyn...

Drozd obrożny

Kolejnym ciekawym przedstawicielem tamtejszej awifauny jest drozd obrożny. Średniej wielkości przedstawiciel drozdowatych jest powszechny w rejonach górskich całej Europy, aż po Ural. W Polsce najliczniejsze populacje drozda obrożnego występują w Tatrach I Beskidzie Żywieckim (wraz z Babią Górą i Policą). W Karpatach i Sudetach stwierdzono tylko nieliczne stanowiska. Jest gatunkiem wędrownym. Zimą opuszcza strefy o surowym klimacie i kieruje się w stronę Morza Śródziemnego, Bliskiego Wschodu i północnej Afryki.

Sokół wędrowny

Wymieniając ptaki występujące w Snowdonii, nie można pominąć sokoła wędrownego. Największy przedstawiciel swojej podrodziny występuje na prawie wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy. W Polsce jest skrajnie nielicznym ptakiem lęgowym, więc będąc w Snowdonii, warto wypatrywać jego krępej, silnie zbudowanej sylwetki.

Dziki kuc walijski

Jednym z najciekawszych ssaków Snowdonii jest kuc walijski. Na obszarze około 20 mil kwadratowych (ok. 52 kilometrów kwadratowych) żyje populacja składająca się z około 300 osobników. Niewielkie konie osiągają od 112 do 163 cm wysokości w kłębie. Na ich umaszczenie składa wiele kolorów. Nie występują wyłącznie dwie maści: srokata i tarantowata.

Kozica północna

Kozice górskie występują w górach Eryri od wielu wieków. Te niezwykłe zwierzęta są stworzone do życia w tych nieprzyjaznych warunkach. W trudnym terenie poruszają się z niebywałą łatwością. Potrafią wspinać się po niezwykle stromych zboczach, by znaleźć miejsce do żerowania. Żyją w niewielkich grupach, na czele których zawsze stoi samica z młodymi.

Kultura Snowdonii

W Snowdonii walijska tradycja jest wciąż żywa. Wciąż odbywają się tam festiwale literatury, muzyki i piosenki (eisteddfod), których tradycja sięga XII wieku. Do tamtejszych tradycji należą także festiwale kulinarne i Ras yr Wyddfa, czyli wyścig Snowdon. Pod tą nazwą kryje się bieg wytrzymałościowy na dystansie dziesięciu mil, od Llanberis do szczytu Snowdon. Uczestnicy muszą pokonać pięć mil ścieżką Llanberis Path na szczyt i wrócić na dół.

W granicach parku narodowego mieszczą się 24 niewielkie wioski i pięć miast. Y Bala i Dolgellau są głównymi skupiskami tamtejszej ludności. Językiem walijskim posługuje się ok. 58 proc. mieszkańców Snowdonii, z czego większość używa go na co dzień. Nic dziwnego, że obszar ten jest nazywany twierdzą jednego z najstarszych europejskich języków.

Lokalna legenda

Eryri w języku walijskim oznacza „miejsce orłów”. Według lokalnych wierzeń, to właśnie tam król Artur miał stoczyć potyczkę z ogromnym ptakiem i wyjść z niej zwycięsko. Wielu przedstawicieli tamtejszej społeczności do dziś wierzy, że na szczycie góry Snowdon znajduje się grób legendarnego władcy.

Co warto zobaczyć w Snowdonii?

Możliwości wędrowania są tam niemal nieograniczone. Łączna długość ścieżek i szlaków przekracza 1490 km. Nie brakuje tam tras rowerowych, ścieżek prowadzących przez ciche wioski, lasy, pola i wrzosowiska, ale wytrwali piechurzy mogą wybrać się też na górski trekking. Co zobaczyć w Snowdonii?

Snowdon

Miłośników górskiej wędrówki z całą pewnością ucieszy możliwość zdobycia najwyższego wierzchołka Walii. Snowdon mierzy 10805 m n.p.m. Na szczyt prowadzi kilka szlaków: Llanberis, Snowdon Ranger, Pyg, Miners, Rhyd Ddu, Over Y Lliwedd, Watkin i Crib Goch. Zdecydowanie warto podjąć się takiej wyprawy, bo ze Snowdon rozpościera się fantastyczny widok. Przy dobrej pogodzie można zobaczyć Irlandię, Szkocję, Anglię, 17 wysp, 29 jezior i tyle samo hrabstw.

Miejsca, które warto zobaczyć: 25 destynacji, które trzeba umieścić na podróżniczej liście

Szukasz inspiracji na zagraniczny wyjazd? Jeśli tak, to świetnie trafiłeś. Poniżej przedstawiamy niemal 30 pomysłów zarówno dla ciepłolubnych, jak i zimnolubnych podróżników. To miejsca...

Warto podkreślić, że najwyższa góra Walii jest osiągalna dla każdego. Na szczyt można wjechać parową kolejką wąskotorową „Snowdon Mountain Railway”.

Zamki

Walia słynie ze wspaniałych średniowiecznych warowni, a Snowdonia jest ich zagłębiem. Z najciekawszych obiektów należy wymienić zamki Caernarfon i Harlech.

Pierwszy znajduje się między rzekami Seiont i Menai Strait. Średniowieczną fortecę wzniesiono z rozkazu Edwarda I. Drugi zamek, Harlech, jest największą warownią wybudowaną w czasach Długonogiego. Warownia znajduje się na skalistej górze, z której rozpościera się widok na zatokę Tremadog, półwysep Llyn i Snowdonię.

Portmeirion

Niewielka wioska wybudowana w latach 1925–1976 zachwyca niezwykłą architekturą. Niezwykłą, bo znacząco różniącą się od typowych brytyjskich zabudowań. Cała miejscowość jest utrzymana w typowo włoskim stylu. Kolorowe kamieniczki, brukowane ulice, niskie murki i fontanny jednoznacznie przywodzą na myśl słoneczną Italię.

Nasz ekspert

Artur Białek

Dziennikarz i redaktor. Wcześniej związany z redakcjami regionalnymi, technologicznymi i motoryzacyjnymi. W „National Geographic” pisze przede wszystkim o historii, kosmosie i przyrodzie, ale nie boi się żadnego tematu. Uwielbia podróżować, zwłaszcza rowerem na dystansach ultra. Zamiast wygodnego łóżka w hotelu, wybiera tarp i hamak. Prywatnie miłośnik literatury.